ослободителен (прид.)
Поради сите тие причини, а најглавно затоа што Македонците за своето ослободување од грчкиот патрик и од Турција до последната руско-турска војна работеа заедно со Бугарите под името Бугари, а местата за таа борба беа околу Бугарија, т.е. во Стамбул, Влашко, Југозападна Русија и Србија, кои (места) помагаа во ослободителната работа најмногу да бидат застапени Бугарите, – помогнаа да се објави источното бугарско наречје за литературен јазик на Бугарите и Македонците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Впрочем, сите ослободителни движења во светот се потпираат и врз некои странски сили и притоа најчесто ги користат териториите на своите соседи. Тоа го направи и ТМОРО.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
4. Или Мисирков, поради непостоењето на претходни истражувања, не можел да ги согледа процесите во развитокот на македонското ослободително движење во неговата целост или пак, во брзината со којашто ја подготвувал книгата, просто не успеал да се доискаже, да го прецизира својот исказ, зашто и во македонската историја националната борба ѝ претходела на политичката: најпрвин се развива движењето за свои цркви и училишта, за свој јазик и учебници, т.е. за национално-културна афирмација во рамките на Турција, па дури потоа и знатно подоцна за организирана борба за „политичка автономија” и за ослободување од Турција.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во ноември истата година се формира и СНОФ (Словеномакедонски ослободителен фронт) како засебна антифашистичка организација на македонското население од Леринско и Костурско.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На 10 август 1947 година, Главниот штаб на ДАГ (Грчка ослободителна армија) ги призна Македонците како посебно национално малцинство со право да отвораат училишта на свој мајчин јазик.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
По формирањето на Националноослободителниот фронт ЕАМ во септември 1941 година, Македонците биле повикани да се приклучат кон ослободителната борба на грчкиот, српскит и бугарскиот народ како гаранција за нивното национално ослободување.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
а) Задржување на сопствени македонски борбени единици во рамките на ЕАМ. б) Задржување на сопствена политичка организација како интегрален дел од грчкиот национално ослободителен фронт. в) Целосно право на самоопределување вклучувајќи го и правото да се отцепи или приклучи кон која било држава по нивен сопствен избор.“
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Уочувајќи го фактот дека поголемиот дел од населението за кратко време се отрезни од „ослободителна мисија“ на бугарските војски и станува сѐ понезадоволно определувајќи се на страната на НОД, бугарскиот окупатор превзеде разновидни мерки, прво „мирољубиви“, а подоцна брутални со цел да го оневозможи и во корен да го ликвидира НОД во Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Тие пред себеси конкретно ја имале Македонија, поробена и жестоко експлоатирана, и помислата дека преку жртвувањето на своите животи ќе можат да ѝ помогнат ги правела среќни и недоверчиви кон поинаквото сфаќање на ослободителната борба.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Овој нивни правилен став за улогата на Европа и на масите во ослободителните борби не им пречело на луѓето од МТРК и на гемиџиите слободата на Македонија сепак да ја очекуваат од интервенцијата на Европа.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Меѓутоа, точно е тоа дека МРО востанието го сметало како средство за реализирање на својата ослободителна програма, а не како цел.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Наместо ослободителни, балканските војни станале освојувачки.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Махмуд Дарвиш ќе стапи во редовите на Палестинската ослободителна организација во 70-те години од минатиот век, а ќе ја напушти во 1993-та во знак на протест против спогодбите во Осло, коишто Јасер Арафат ќе ги склучи со израелската држава.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тито како владетел ја имаше харизмата на ослободителната борба против фашизмот и обединувачката мисија на Југославија, но и макијавелистичката, комунистичка доктрина на владеењето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Откако ја прогласи за ништовна повелбата на Палестинската ослободителна организација, со која потврдуваше дека оружената борба е единствениот пат на ослободувањето на Палестина Арафат сакаше на крилјата на мирот еднаш засекогаш да долета во слободната држава Палестина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сфати дека партиите сакаат ослободителната војна да се води само до таму до каде што зафаќа предвоената гранична линија и ако нема да се придржуваат на ова, тогаш ќе бидат осудени како автономисти и така би.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Иронијата на овој ажуриран бренд на геј-ослободувањето е дека не беше секогаш ослободителен.
Во некои случаи, тој наметнуваше и нови стеги.
А создаде и сопствен вид цензура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ако хомофобијата понекогаш дејствува не толку да ги угнетува хомосексуалците колку што да го варди однесувањето на хетеросексуалците и да ги тера еден со друг строго да се држат во согласност со наложеното од соодветните полови и родови улоги, од страв да не заличат настрани, можеби една од општествените функции на трансфобијата е да го варди однесувањето на лезбејките и на геј- мажите и преку терор да ги натера да му се потчинат на родовиот стил што се смета за соодветен за нивните полови.
А, се разбира, има и многу други лоши причини, покрај трансфобијата, геј- мажите денес без многу мислење да го отфрлат аргументот на Фелоус: сексизмот, мизогинијата, женственофобијата и/или некоја готовност ним да им се угодува; мачоизмот, снобизмот, срамот, одрекувањето, рефлексниот антиесенцијализам и најразличните други облици на постоунволскиот геј- ослободителен догматизам.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
