орел (м.)
Како риба во глобина. Како орелъ во вишина Како овца съ рȣдо ѧгне, Како лоза съ бело грозье.
„Мисли за болгарскїй-отъ ѧзикъ“
од Партениј Зографски
(1858)
5 песна За таа наша пропаст жал на Махмуда му стана, се спушти како орел тој.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Ги плашеше како што зајак се плаши, кој бива гонет од изгладнет орел . . .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Ами лели им завидоа орлите, оти јадат штрковите скакулци, и од збор на збор се капаштисаа да се бијат едни други.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Силјан, дека го носел црпчето на гуша, многу му помогнало да се плашат орлите од него, беше нашол една пештера и тамо беше се засолнал дури се свршил џенгот.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ами тука, мајко, во оваа пустелија ќе умрам и орли и врани месата ќе ми ги јадат.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Крстатни орли горе се вијат, в шумици диви ѕверој се кријат, долиње стрмни долу се сечат, рекички бистри брзо ми течат...
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Но пак тој стоел, крај сето тоа со гордост на овој свет; над него горе, во сино небо ширеле орли лет...
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Сум гледал рујна пролетна зора, сум гледал орел во крилен лет, сум гледал реки, езера, мора, но како тебе прилеган Пирин не видов нигде на овој свет?
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Препарираниот орел ме нишанеше со остриот клун а стаклените очи ме гледаа како да сум најситно врапче на светов.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Врз темниот оревов долап, над секакви дебели книги, препариран орел ширеше силни крилја; со отворениот клун ми го нишанеше срцето.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— Оти, мори песјачко, ми и к'ниш децата, чавките да те к'ват и орлите коските да ти и носат? — и во таа безумна состојба ја грабна за коса.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Крсташ орел се зададе откаде Пуловец и прелета над Трибор за да падне некаде по Раец, Раково или Дунското.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Дури српскиот кмет, протуѓер и полјак носеа кокарди со двеглав орел — грчките со крст.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Високо над дабовата шумичка, со уште необновени лисја, кружеше орел.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Старецот ја остави ластегарката и барајќи нешто во својот широк појас почна бавно да раскажува: - Те најдов по орлите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
А од далеку веќе се ближеше уште еден орел. ...
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Нека се зберат сите орли над мојава пепел да вијат ќе ги нахранам за сетно а потем сите беспатја на нивните крилја нека расцутат дива подземна рика нека ги храбри: најхрабриот од вас исколвете го жив на топла крв да ја посадите мојата пепел да заврзе нешто што ќе го поткрене небото горе да има кај да се умре илјадна не стигам!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
II Елате момци црни мажишта, дечишта, чакали, орли од сите угари од сите добрави сите дедовци и сите колена Елате Да се збереме да се видиме Останало в крв уште од века нешто ни една лута змија в земи не ќе го исцица ни една тревка ни еден корен не ќе го исцица што ќе остане да ја храни оваа црна и проклета да раѓа бериќет маштија и немаштија.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Ама јаребиче фатил стариот орел! Вели дека досега не видел таква убавина.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
