опор (прид.)
Ова е за твое добро, Исусе.“ Отец Симеон опцу со разлеана крв во устата бессилен да се извлече од клопката. Јазикот му го жежеше опор вкус на ’рѓа.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Неговата зачуденост удри на крстост на каква не беше свикнат во канцеларијата со опор мирис на нешто непознато од што душникот му се сушеше до корен. „Јас сакав само да јадам“ , рече Отец Симеон. „Сфаќаш ли - леб? Само леб.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Но сега гласот ѝ напука, доби опорост и тажност: „И полоши последици оставаат тие клети затвори...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
