око (ср.)

Блажени да се твоите златозрачни очи кои го одзедоа неразумното слепило од моите очи и ми огреа богоразумна светлина.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“ од Климент Охридски (1754)
А она не му отговорила ништо, ами текле је слзи от очите и учинила ишарет да ја поможат нешто.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Видох што око човеческо не видело и чух што ухо не чуло, и не е кабил да се искаже, ни на сердце некому от живите на земјата не му дошло таква благост и сладост.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Тресејќи се целата, очи со раце стискајќи, в пот се изоблеа ладна: Еринија чиниш ја збрка;со глава, ко лисје нишајќи, таа полумртва падна.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Но откако дојде на себеси кутрата Неда - отвори полека очи.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Од окото божје на кривдата чедата неми ни да се затскријат каде . . .
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Твоја пословица казват право: „Зâби кршит чуждиат хлеб“ - А друга казват оште на право: „Очи хваштат чуждиат хлеб“.
„Пeсни“ од Рајко Жинзифов (1863)
Крвава кошуља, моми гиздави, сја к'лнем, сам ја видох с свои очи, ја сам ја опипах!
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Капки крвави, о моми, г'сти, та големи, срце ми од них застина, очи, уста - неми!
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Зашто нејни стари очи врели с'лзи лијат?
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Вака му велеше Силјан на дуовникот и му се молеше дури со плач на очите за да го земе на Божи гроб.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Дури го учел Божин Силјана сина си, се пулел во гредите и во ѕидовите, чунки како крв му се гледаше татко му пред очите кога го учеше.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Откога го доказа сето сторение негово, Силјан им се молил за и тие да му кажат од кај го познаваат и од кај го виделе, што му ги кажувале грешките како со очи да му ги гледале.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Ние, значи, просто си ги затвораме очите пред непријатната за нас реалност.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Комитетот, со други зборови, бара европските влади да гледаат на работите во Македонија со македонски очи, т.е. со очите на комитетот: а да беше така работата, немаше зошто европските влади да имаат свои агенти во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но сојузните со Бугарите словенски полчишта во очите на непријателите, т.е. на Византијците, беа пак бугарски. Значи, Византијците фатија да ги прекрстуваат Словените уште од времето на Аспаруховата орда.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Милосрдна сестра со рачички мали за раната наша не наоѓа лека. Со милосни очи, со поглед што гали не ни носи таа нам преврска мека.
„Локвата и Вињари“ од Лазар Поп Трајков (1903)
Ти секако не ги гледаш, зашто твоите очи се устремени само кон една жена, твојата мисла е оптоварена со задоволството на првата брачна ноќ…
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Глава преврзана, Румке мори, со сина шамија, Румке, глава преврзана, лице овенало. Румке, очи пропаднале...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КАРАМАН АТАНАС: (Зад кулисите) Вино, вино ли се твоите очи! Погледна ме, опија ме! (На сцената). За цела недела пијан одам, а за месец мамурлија!..
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Повеќе