одличен (прид.)
- А ти кажа ли некому за она, копањето? Не си кажал. Одлично. Таков те сакам.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Одлично! Ти не си придавка. Горко сум се лажел.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Секоја од нив има одредена задача и одлично си ја врши работата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Отец Арсенија виде дека Стале ќе биде одличен подвижник ако го кандиса да го заборави овој свет и да се посвети на господа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Бино потврди дека Крсте е одличен ученик и штета ќе биде да го напушти училиштето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Ќе сторам така, не ќе сум дембел“, се смири и уште еднаш не сфати: во крвта на Отец Симеон со протегање се разбудуваше питон: „Ќе сторам така.“ А келнерот притаено му рече: „Мојов пријател одлично се боксира.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Говори ми за претставата, за мене, за мојата игра. Нели беше многу добра, одлична. Вистинска Јанте.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ќе ги ставам рацете на грбот ќе се прошетам низ собата и ќе викнам: “Бошко Стојчев ученик од второ одделение е одличен. Најдобар е во одделението“.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Мачорот убаво се намести а Бошко почна да му раскажува: - Ги крева учителката децата едно по едно и им вели: „Васка Петрова, слаба си, вели, Митко Пешевски, подобро да учиш, Димко Арсовски добар си но можеш и подобар да бидеш, и ги крева така учителката сите деца и на сите по нешто им вели. Најпосле го изговори и моето име: „Бошко Стојчески, вели, - одличен.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
„Мислев дека ме сфаќате“ студено го дочека Иван и, за миг, во очите како да му блеснаа црвени кандилца. Одлично го сфаќаше.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
ЛУКОВ: Одлично. Ене го и пајтонот. (Се слуша пристигнувањето на пајтонот и неговото запирање пред куќата.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Го заврши со одличен успех третиот клас. Па тоа не е мала наука. Најпосле и сигурна одмена.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Змејко ниеднаш не чувствуваше дека му недостасува нешто, кога имаше една таква жена, како Мара, еден таков син, кој на крајот од секоја завршена година во гимназијата во градот носи сведоштва со одлични оценки и по некоја книга награда, но Мара ниеднаш не се ослободи од сенката на таа тага.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Истиот оној впечаток го имаше тој и при третиот истрел, тој сега речиси и како да си го виде своето зрно, додека леташе како оса и како се закопа во бедрото на она стршилиште, изнаоѓајќи го одлично во виулицата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Одлично! – вели чичкото. – Сега, Зоки, малку ќе те боцнеме со оваа игличка во некое од твоите прстиња.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
А она е мечката. - Одлично, Зоки. Потоа мама и Зоки си одат дома.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Од него ќе стане одличен борец.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Праските беа уште недозреани, но за ваков гладник како него, беа одлични.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Децата беа одлични берачи. Лесно се искачуваа и на највисоките и најтенки гранки.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ќе излезе од него одличен археолог.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
