несуден (прид.)
Се киросува на мојата мрша несуденото македонско знаме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Обвинети за злосторство над шеснаесетмина, за грабеж и за сокривање на оружје, шеснаесетмина несудени воденичари биле осудени на бесење, другите неколцина ги одвлекле стии без трага и без глас: судот ги казнил на сто и една година робија.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Најмногу страхуваше од помислата, инаку најблиску до вистината, да не бил пуштен Чанга едно време да лудува со козите во градот, да ги собере околу себе, во тој заносен марш, сите свои истомисленици, несудени припадници на козјата „работничка класа”, па еднаш засекогаш да се стави крај на козарското прашање во социјализмот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Кога утрината се разбудив, главата ми беше тешка како оловно ѓуле; пиев цела ноќ со Земанек во студентскиот бар, каде пристапот на средношколци им беше забранет, но Земанек и јас имавме еден пријател (брат на контрабасистот од нашето несудено џез- трио).
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Сѐ ми се чини оти најпрва на лизгавицата стапна онаа моја несудена пријателка Рајна.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Велат дека и денес стојат остатоци од несудената цвеќарница, во која никогаш не расцутил ни еден од каранфилите што ги планирал да се садат, а за што се допишувал дури со Холандија, земјата на цвеќето.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ги измислил нејзиниот несуден маж, војникот на бел коњ, додека божем подготвувал документи за да се венчаат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Тој податок си можел да го добиеш само од мајка ти, од никој друг - рече Даскалов. – Се разбира можеш да го добиеш и од тој твој несуден татко.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Е мој несуден, ти си имал и дупло повеќе од тоа што го тврдиш.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Двата дена поминати во домот на Рада, за Светлана и Никодин беа сосема доволни да му го измерат умот на несудениот зет.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Па, злогласната реплика на Бети Дејвис јасно прерасна во показател на одреден конкретен став, карактеристично држење што инаку би било тешко да се долови со три зборчиња: комбинација од вулгарност и гордост, презрива надменост, погрден естетски суд, претенциозност на несудени високосталежници и ситничаво, женско отфрлање на несебичните, искрени, машки вредности на средносталешката пристојност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
