неодамна прил.

неодамна (прил.)

Таа нова престолнина не е далеку од старите: Преспа и Прилеп и од седиштето на до неодамна автокефалниот охридски архиепископ.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Неодамна, само пред два дена, на оваа клупа тој ја сеќаваше младата топлина на Аниното тело.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Беа чунким во некој зарек да направат една добра Задруга; ниеден од неговите селани, заедно со кои што тој до неодамна војуваше, а тогаш беа дојдени од Армијата, не се жалеше себе си да стори сѐ да биде тоа една добра, една нивна Задруга.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
По тоа колку се распознаваа стапалките Змејко сега лесно можеше да погоди дека самјакот беше поминат тука неодамна, најмногу пред два часа, додека се зазорувало и додека се ронеле ретките снежинки; тоа можеше да се види добро во оној лесен слој наврнат снег во стапалките, и по сета изоставена ира од обете страни по снегот, поминувајќи по кој оној таму веднаш и се капел.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Таков навлегувал и во куќите на балистите, со кои до неодамна се војуваше, а сега или беа изгинати, или избегани, или пак позатворени, а тој вршел претреси и кажуваа потоа, не им проштевал многу на оние, што ќе ги нашол дома и на жените.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сигурно беше заскитано од кај новите згради кои неодамна беа вселени.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Во длабочината на ходникот забележав една пристара женичка, чија физиономија ме потсетуваше на ликот во еден неодамна прикажан француски филм на скопската телевизија.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Со лименката наполнета до половина, се враќа под стреата на бараката каде што живеат падавичарите и седнува покрај Нумо, кого неодамна го донесоа од Сук.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Нумо не е падавичар. Тука го доведоа неодамна. Заради казна, велат го сместија меѓу падавичарите.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Во едно друго писмо (ова е напишано од Бугарин) вака ни пишуваат: „Едночудо празноглавци, глупаци и подлеци се зафатиле да посеат раздор меѓу јужните славјани и да им угодат на нашите заеднички непријатели; но нивните напори ќе останат јалови зашто честите и здравомислешти мажи се смеат над исторските шарлатанства на архимандритот Пелагиќ и над „ереминиот плач“ на неодамна починатото многублажено „Право“.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Неодамна во својот локален весник прочитав оглас. Roger Papazian од блискиот Rocky Hill во својата работилница “Eden” огласува необични услуги...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Според неодамна издадената книга „Коментари за спектакуларното општество“ од Гај Деборд, денес живееме во клима на „општа тајност, лаги на кои не може да им се одговори“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Има ли живот пред смртта? Неодамна се сетив на оваа романска прашувалка од музејот на комунистичкиот црн хумор и за прв пат сериозно се замислив околу неа.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Преживувањето е неиздржливо кога помислувам на личните трагедии, на оние илјадници кои ги загубија животите, на оние кои исчезнаа, на оние кои се раселени, на оние кои избегаа, кога помислувам на жртвите по логорите, на децата, на оние кои го преживеале пеколот, на оние во Босна кои пеколот сѐ уште го живеат, на оние кои допрва ќе го живеат, на крвниците кои до неодамна беа само добри соседи, на жртвите од кои некои и самите ќе бидат крвници.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Од неодамна сѐ почесто забележувам грешки.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Така, неодамна, во некоја емисија, обични луѓе, натпреварувачи, плачат над супермаркет количката натоварена со дебели мисирчиња, џиновски кутии детергент, плачат како да ги погодила некаква невидлива природна катастрофа.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Така, неодамна во некоја серија гледам луѓе наведнати над свеж леш.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тој неверојатен Вацлав Хавел, дисидент и драматург, е вистински делкач на вештачки стварности; кога неодамна стана претседател на ЧСФР, изговори длабока мисла: рече дека повеќе го потресло убиството на Џон Ленон отколку убиството на Џон Кенеди.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во САД една проминентна инстанца на оваа опсесија на завера може да се препознае во The New World Order на Пет Робертсон, но, како што неодамна видовме, има и многу други.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Дерек Џарман сликар, сценограф, режисер, писател Неодамна во Музејот за современа уметност во Скопје беа прикажани петнаесеттина филмови на Џарман.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Повеќе