неминовен (прид.)
137. Ете зошто, прашањето кое наречје треба да биде општ литературен јазик за Македонците и Бугарите, ако првите и за напред ќе се викаат Бугари, коешто прашање сега не се поставува на дневен ред, зашто умовите на сите Македонци сега им се зафатени со револуционерното движење, еден ден неминовно и без други причини ќе поведе кон едно расцепување меѓу Бугарија и Македонија, со создавањето од страна на последнава свој литературен јазик.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Зошто тој не може да се помири и со мислата за загубувањето на Македонија, кога тоа загубување е исто така неминовна неопходност, како што беше неминовна неопходност и загубувањето на Србија?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Историските околности неминовно водеа до загубувањето на Србија за Бугарија во корист на Немањиќевците и на српството, прво во политички, а после и во национален однос; а историските околности создадени од Берлинскиот договор направија Македонија да биде загубена за Бугарите, прво во политички однос, а после и во национален.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Велгоштанецот на севозможни начини сакаше да му помогне, да го подготви младиот човек, да може утре кога не ќе биде под крилото на својот вујко да може сам да ги дочека и да ги издржи неминовните удари на животот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Таа прво се обѕрна кон јарчето, а веднаш потоа, чиктисувајќи се во таа неминовна пресметка, тргна кон него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Беше едно такво време, а и сега е едно такво време, што зачленувањето во Задругата беше неминовно, а оној сето тоа време беше Претседател. Задругата, мислеше.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тие денови младичот ги полагаше и своите испити во факултетот и Змејко секогаш во пладнињата го очекуваше да се врати од таму, со оној неминовен страв, а кога оној ќе дојдеше прозорците трепереа од нивната викотница.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Заскитаната желка ползи по асфалтот. Праисториското животинче, што ги минало мочурливите сништа, пајажините, менливите гробници, неминовно го пречекува смртоносниот метал на четири тркала.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
* Ја здипливме улицата послана со нашата неминовност. Последната автобуска станица ти ја закачив на реверот од палтото.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Клучниот проблем во врска со легализацијата (која се содржи во тоа што нејзините заговорници ги предвидуваат можните негативни последици, а ги преувеличуваат можните позитивни), претставува тоа што легализацијата на продажба на тешки дроги неминовно би довела до зголемување на потрошувачката, а што најскапо би го платиле најсиромашните и најзагрозените општествени слоеви.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
(...) Комунизмот, значи, го доживува самракот кој е неминовен; но, она што со него умира не е тоталитарното мислење туку идејата за свет што би бил заеднички за сите луѓе.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Капиталот е неодговорен, иреверзибилен, неминовен како вредност.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Кога вајарот го претвора каменот во тело, или кога сликарот го изразува телото како сплесната слика, тие секогаш се држат до сопственото физичко доживување, до своето интимно поимање дека се тело, од каде што неминовно следи чувството дека се личност, како што Фројд го формулирал тоа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Автентичното не е неминовно и исправно. Тоа значи дека кога Брехт пишувал за Ескими, мислел на Германците околу него.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Веќе некое време учествуваме во победничкиот поход на две претпоставки, концептот за неминовноста на демократијата со пропаста на диктатурите, и концептот за неминовноста на пазарната економија, со пропаста на системот на централното планско стопанство. 6 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Поради тоа неминовно ги доживувал ладните „минималисти”, како што се Марсел Дишан и Роберт Морис, како закана и ги критикувал за да се дистанцира од нив.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Секоја битна драма е неминовно „контаминирана” со политички контекст.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Се разбира во рамки на ваква, условно неминовна еклектичност, многу е важен изборот.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Се разбира, при еден ваков зафат неминовни се многу ризици, жртви.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
„Марти истрела!“ се слушна неминовниот одговор.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
