немиен (прид.)
JOH Кога се свапери Сребра Лишка дојде еден човек и на татка му вели: - Се сваперила дека не сме префрлиле вода преку рамена, вели, и дека со немиени раце сме ручале по закопот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И децата се вратија, ко немиени, а Велика уште вика; - Дали ручек да готвам, вели, или по нив да одам, како не се наодија, да се ненаодат, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ме вратија ко немиена, што се вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само со една работа имав извесни тешкотии додека луѓето не се навикнаа: никој немиен и нетолерантен не можеше да влезе во автобус на јавниот сообраќај во нашата Република.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
