незрел (прид.)
Од една страна, нѐ поддупуваа кон востание, од друга ние сме млад народ и се занесовме со еден незрел потфат.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Кога чумата ќе заминеше понатаму влечена од широкиот, пијан замав на својата коса која сече не одбирајќи, зрело и незрело, портата на замокот повторно стануваше мост.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Стравот од противречноста, од внатрешниот раздор и судир којшто доминира со хрватската политика и култура, е израз на историска незрелост и симптом на конституциска слабост на хрватското општество. Маргина 35 11
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
„Престани да ми пишуваш песни. Ти си добар, мил, симпатичен, но си целосно незрел и ништо не разбираш.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но, од друга страна, со тоа што ми заповедаше да тргнам со неа, таа покажуваше бесна немоќ, и тоа беше симпатично. (Боже, можно ли е да сум бил толку незрел и глупав за да не сфатам што сакаше Луција да каже со тоа, и дека бараше да бидам со неа на еден општествено дозволен начин, како другар од партијата; зарем бев толку глупав да не сфатам дека тоа беше единствената форма под која можевме тогаш да бидеме заедно, тогаш кога партиската свест беше посилна и од свеста за физиолошките потреби?) За да ја развеселам, реков дека ќе потпишам.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Така и Луција: таа беше таен и непознат запис за мене, затоа што јас бев незрел како маж; Луција, исто така, беше сосема свесна за тоа дека е пред мене; нејзиното тело, како што минуваа годините, ги добиваше формите на страста што подоцна секој макар и малку искусен маж ги препознава дури и под маската на облеката, кај секоја жена.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Премолчи и тогаш кога ќе се посомневаш дека сум скинала и нешто незрело“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Незрело однесување. Контрадикторност, стремеж кон самоуништување.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Во тие солзи Томо го прочита сето нејзино каење. Нејзината младешка незрелост и избрзаност.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
