момирок (м.)
Пред мене стоеше таа - танка и проѕирна како најубав лист од момирок.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Момирок со запенета насмевка. И зборовите ѝ беа проѕирни.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тестото спласна, острите светилки во многуте очи изгаснаа, далеку планините беа меки и проѕирни лисја момирок и покриени со водникавомлечна пара.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Лист момирок сум и се проѕирам и можам да видам во себе мртов звук.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
— Ах, ти македонски сволоч, слушам зад себе и ми испаднаа листовите што ги цепам од момирокот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Момирок, по наше.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе одберат некое помазно парче момирок и ќе напишат: ,Бидете здрави и поздравени". ,Чувајте се за нас, ние копнееме за вас". ,Ве мислиме како свои жени". ,Ако ве среќаваме на сон, зошто да не ве сретнеме и на јаве".
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Брзал кон куќа со гнил дел на чардак, тврдина на стаорци или човечко дувло од плитар што не можело да има поинакви прозорци освен од парчиња момирок врзувани со олово во несигурната рамка на квадратот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
