множина ж.

множина (ж.)

146. Турското име на Стара Планина, по кое се именува и Полуостровот, Мисирков го предава во множинската форма, како што е впрочем и во рускиот и во некои други јазици.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ти и твоите рокери многу повеќе го истакнувате првото лице множина! - И тоа ти пречи?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Сам, со неколку телефонски повици оддалеку пишувам во прво лице еднина против трето лице множина.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Само што рекоа: „Победивме“, го губат правото да се изразуваат инаку освен во прво лице множина.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
О ти располагаш со бол во тебе се прекршува колективот и други показатели О во тебе се креваат револуции граѓански војни и љубов - збирна множина О во тебе паѓаат снегови снегови О во тебе тапани нерви и булки од секакво потекло О во тебе се Тие О во тебе отпадоци остатоци недостатоци вертикали и разновидни интимни чувства О ти си едно минато неопределено време О можеби си човек.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Тој јазик имал седум падежи за еднина, множина и двоина (дуал).
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
2.  Во процесното право постои и институтот множина на субјекти.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Осамени меѓу прастарите стебла Ја слушате виолината на Марин Сореску, А потоа долго Жан Пол Гибер Ви го толкува лицето на благата смрт. (Сина вода блика во сеќавањето: Од мостот на Незвал Гледате жена во множина).
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)