многупати (прил.)
Многу биле лоши, разлавални; татко и мајка ич не ризале, многу ги огорчувале, и зер татко им бил многу лут, така и мајка им, та беа ги колнале многупати, ете зер ѓавол натемаго беше се погодил, чедо, некој лош саат, кога ги колнала мајка им вака: „Синко Сиве и ти ќерко Чуле!
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Многупати татко му го скаруваше за дека се забавал в град и не идел да му помага во работата; арно ама Силјан беше фатил еден лош пат, тики ич не го слушаше татка си и мајка си, што ти велат вај, бај да не се настрви пес на касапница, да после мачно е да се одучи.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Многупати татко му го поучуваше со кротко, до колку знаеше сиромав Божин, и многу примери му носел ѓоа да се тргне Силјан од тој пусти ајљазлак.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Зашто дедо Геро многупати знаеше што треба да се стори.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Ова мало лицемерно суштество многупати се обидувало да ми докаже дека мајка ѝ (ха, значи мојата сопруга!) тешко живее.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Еднаш на Чаплиновиот филм, со неа. Не, многупати со неа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Затоа беговите не се жалеа кога умираа половината од децата. – Добар сој е нашата раја – многупати си велеа некои од нив. – Нема да останеме без работници дури вака се котат како зајаци...
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
ЛУКОВ: ... Не ми се допаѓаат задоцнувањата. Во нашава работа задоцнувањата се плаќаат многупати со глава.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Многупати ја мерел со чекори, секогаш кога поминувал. А често поминувал и само за тоа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Би сакал да го најдам жив, помисли многупати тие денови.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но многупати знае и да побесни од лутина и да вреска по мене: „Откорнатик! Антихрист!“ - замавнувајќи со стап и со коприва по нозете.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Многупати се случува да настрада кутриот од некое мувиште што ненадејно ќе му влета в уста.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Многупати на анџијата ќе му истуреа цела вреќа стока само за неколку кила ракија и вино. А и зошто да не? Таа не беше со пот заработена и со крвава мака спечалена.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Многупати учителот на часовите по сметање нѐ тераше да пресметуваме колку пати ѕвончето во годината ни штракнува од еден час до друг, или од еден одмор до друг.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Ја минувала многупати границата и одела во Германија.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Многупати си мислам, вели, да не влегувам нешто со лева нога. Да не е крив прагот или вратата, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Така многупати сум ја гледал Велика моја да ја заметува печалката.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И многупати го носев Ѕвездана да му закуша, со скрувци сол и со шепотење на темето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Та многупати децата зажалуваа што не направиле некој потежок престап, барем психолошки ќе беа мирни во рацете на татенцето.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Сите вулкани се поврзани меѓу себе долу под земјата, имаат свои патишта, свои коридори и отвори; местото на избувнувањето многупати го менуваат за да не го уништат само еден предел на земјава, за да не страдаат само едни исти луѓе.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
