мирно (прил.)
И жал, и мака скри девојката; и мирно седна пред својот нежен татко стар, Не заплака, а мени боја, проѕирна и бледна, пожолтена ко килибар.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Врвех си дни, недели, нигде нема ништо, сегде тихо, сегде мирно, радост и веселба!
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Мина сја ден, вториј, третиј, мина сја недеља; ништо нема, сѐ е мирно в село, п' околија.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Значи, нашата крв се пролевала за правата на тие народности што или си седеа мирно во време на борбата или беа против нас.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И така, работењето наше ќе треба да биде врз почвата на народното просветување: мирно, легално, еволуционо; тоа ќе има за цел интелигенцијата да биде вистинска слугинка на народот, а не наопаку.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во сите нив направо ни се велеше: седете си мирно, оти ако направите брканица – не можам и не сакам да ви поможам.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
ИЛИЈА: (кој здраво му ги држи рацете во своите, мирно).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
По малку време се’ си беше пак мирно како и пред тоа.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Лежеше мирно и неподвижно и едно време на Мечета му се стори дека заспал.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Но Беличот, кој што бргу ја оцени ситуацијата, гледајќи дека инаку не ќе можат да се истргаат од рацете на кондуктерот, што се беше спречил во тесниот коридор на вагонот, го тргна Мечето за ракав и рече мирно, и не трепкајќи.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Без да тропне влезе служителот и застана мирно. Гласник од боиште, ништо друго.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- А вие: мирно. Дежурниот одговара за редот, со строг професорски глас грмна служителот и излезе.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Само благодарејќи на големата братска љубов делбата стана со „арно — со мирно“ без кавга и гурунтија, барем меѓу браќата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Е, е, е! Сега душата мирно ќе ми излезе кога ќе му се најада од дробовите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Доста беше го запознала Илка со овој план, но плашејќи се да не ја расипи сета работа, се истрча пред него и му одговори на Трајка, милувајќи си го Толета по главчето, кое мирно цицаше на левата града — Море ами . .. шо да велиме ние, браче Трајко?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Стана време кога децата мирно спијат или сонуваат најубави соништа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Дедо Бошко и Луман заприкажуваа мирно.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Дедо Геро мирно излегол од неговиот конак, но веднаш се сетил каде ја скрил пушката и сета комитска спрема.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Сега сѐ е мирно. Сега ништо нема. Смири се и ти. Спи.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Оној тогаш уби мирно, без возбуда, со окови на мртвите крилја, влезе во црниот затворен автомобил.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
