лупа (ж.)
Отец Симеон ги виде од лупата и ги позна.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ги собра и другите предмети останати од него: лулата, чешелот за косата, малото чешле за мустаќите и густите веѓи, игли и конци за везење, влечките, географската карта на која беа обележани земјите и местата каде што ги поминал - и сѐ спика во ковчеџето да не ги гледа.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Декарт во делото издадено 1637 - „Расправа за методот“, објаснува како неговата убеденост во реалното постоење на рес когитанс (супстанција која мисли) произлегува од неговата потрага за солидна основа на познанието, во која што потрага тој ги става под „лупа“ со методот на сомневање сите негови дотогашни сфаќања и знаења. Маргина 37 41
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Мисијата на нашата театарско-писателска делегација се очекуваше да успее, макар што патувањата од овој вид беа ставани под лупа, пред сѐ поради отпорната граница – ѕид помеѓу двете соседни земји и тешкото покревање на силите што требаше искрено да ги нормализираат односите помеѓу двете земји.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сега знаеше дека цели седум години Полицијата на мислите го посматрала како бубалка под лупа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Татко му подаде една од лупите, но и тоа не помогна, зашто тој, всушност, не можеше да ја разбере архаичната стара османица на кадиите.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Таа чекаше да докапе и последната капка од шишенцето, па да му ги даде сиџилите, лимоните и лупата...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Имаше дури и една архивска лупа што ја носеше дома и ја враќаше, но и нејзиниот диоптер стануваше недоволен.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Експертите по сликарство, спротивно, откако со пробивен поглед, низ трепките или окалките, ќе се здобијат со општ поглед, односно впечаток за сликата, му се доближуваат на платното со бесшумен чекор на ловец кон дивеч и со око како лупа во едната а со нокот како пинцета во другата рака почнуваат да чепкаат по боите а особено под боите, во потрага по тајната или прелагата на мајсторството.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Навистина малку го релаксираат додека плива и додека неговото стежнато тело лебди над плочите од дното на базенот, додека тромаво се лизга над имињата, судбините и сенките на покојниците, обидувајќи се да не гледа во нивните симболи, во знаците неизбришливо издлабени врз стариот мермер на дното, што како за инает, водата ги мие, ги увеличува како под лупа, ги прави појасни и поблиски, скоро тутнувајќи му ги пред стегнатите очи и чело на покајаниот делегат на Комесаријатот за еврејски прашања, кој пливајќи се обидува да ја намали напнатоста што ја чувствува низ целото тело и да го одложи надоаѓањето на нервниот слом.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
А, всушност, ставен си под лупа, те опсервираат и донесуваат заклучок конзилијарно, без невестата, да не речам млада, дека млада више не е.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Татко, за да го избегне мачното расположение што може да настане ако се продолжеше да се зборува за лупите и операцијата, му нали на Камилски ракија, а нали и за себе.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски тоа го забележа и реши во Париз на Татко да му купи добра лупа, но за тоа не му кажа.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко ја погледна кутијата со лупи и не можеше да разбере што се случило во Париз, макар што претпоставуваше дека Камилски ги потрошил парите за операцијата за купените три сандаци книги, а со лупите од различен, прогресивно посилен диоптер, мислел да ги чита книгите, како што ќе му се намалува видот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
