лонец (м.)
Носеше лонец од кој се креваше врела миризба на млеко.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Инаку ќе ти фрлам пепел во лонецот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се втурнаа во општината и зафатија да се растрчуваат низ неа: распослаа по одаите сламишта и ќебиња, наместија во дворот казани за готвење и ја заградија чешмата со лонци и котли.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Од прозорецот од шпоретот, од шпоретот до прозорецот, од ручекот што врие во лонецот, до чорапите искинати и иглата со конецот.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Човек уште во темни зори можеше да види купови садови за вода (стомни, букари, котли, лонци, грнци, кобли, тенеќии) околу чешмите и во дворовите на домаќинствата стопани на бунари со добра вода.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Минував низ десетина состави со ист инвентар: воздушен хармониум, една гитара со магнет, една без, тапани помешани со длабоки лонци.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Многупати лично ќе го одведе кај готвачот, ќе побара да му даде нешто што останало во лонецот.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Госпоѓа Морис го отвори и со два алуминиумски држачи го извлече садот, а потоа ја излеа неговата содржина во лонец.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Тажните гласови на репортерите, долгите кадри, сликите на мртви тела, погреби, лешеви завиткани во национални знамиња, ритуалните примања на воените одликувања, толку слични на примање хостии, ужаси проследени со балканско новокомпонирано дрндање, шлагери што со фолклорно дерење му се закануваат на непријателот дека ќе биде уништен, сиот тој новокомпониран патриотски фалш, таа кичерска пропагандна индустрија на војната - сето тоа се крчка во балканскиот лонец помеѓу трагедија и фарса, страдалништво и рамнодушност, сочувствување и цинизам, гроза и пародија.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Една ноќ гумата бесно влета во колибата како при експлозија, бркајќи ги пилињата и расфрлајќи ги лонците на сите страни! Самата дојде, брзо тркалајќи се.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Лонецот за претопување“ подразбираше дека Црнците треба да ја остават нивната историја зад себе и да станат дел од поголемото општество. Секако, тоа не се случи.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Така таксономиите, водата, пејзажите, птиците во воздух или во готвачки лонец, близнаците, женското сојузништво, сите типови телесни реакции, внесувањето на храна и геометризирањето кадарот со архитектура, стомак или наместена маса - се чинови на една сепроникнувачка цивилизациска посвета.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Од шеесеттите години па наваму го видовме неуспехот на идеологијата на “лонецот за претопување”“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Падна палецот во лонец, на приказната тука ѝ е конец.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Во ќошот до шпоретот на кој врие голем лонец стои една баба. 112 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во нашиот гимназиски состав Врапче, нормално, свиреше клавијатури. Беше таканаречениот „киборд мен“. Јас чукав по лонци што ги нарекував „конги“.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Се зададе пред нив распосланиот одред на партизани пред кои на средина имаше оган со голем лонец...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Се мушнав и пробивав низ соби натрпани со изветвен мебел, грнци и лонци распослани по масите, засушени четки и празни платна на еден стар уметник кој заради својата мајка, воглавно, останал сам.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Во „Дом, смештај и исхрана“, на висока позиција - да лупи компири и кромид и да мие казани и лонци.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Лонецот со вода се грееше на огништето и мајка ми со тенџерче ми истураше полека од истата, а јас седната во длабокото дрвено корито со миризливиот сапун генерално се триев и миев.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
