логика (ж.)
За тогашната формална логика важеше императивот: или — или, трето нема.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Според Хегел, еволуција на вселената всушност е еволуција на логиката на „светскиот разум“.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Требаше Хегел да ја „одухотвори“ материјата, нејзиното движење да го прикаже како движење на логичките категории, па да се дојде до поимот раѓање и настанување на стварите една од друга, и секое движење да се сфати како самодвижење, настанување, живот, како слевање на спротивностите.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Ги склопив очите и се обидов да се приберам раздвижувајќи го во себе испробаниот механизам на логиката.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И пред да узнае со секојдневна логика што значи сето тоа, узна дека е на друго место.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Затоа околу Отец Симеон пулсираше сѐ со мака, сѐ се движеше чудовишно и без логика, сѐ беше управувано од неговиот мозок.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
А мислите мачеа: „Постои овде една неизменлива логика.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во тој поглед на првиот дел од „Нова Пасквелија“ би можеле да му се стават примедби за пренаглености во оценките, недоволно уверливи проекции на некои состојби, но и такви тие се дел од една визија на деформациите на селото што поради нејзината внатрешна логика и хомогеност мораме да ја почитуваме.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
…ако малечката но впечатлива епизода со дебелиот е пример par exelance за пресметка со дистанцата како неприкосновена одалеченост зарем и јас досега не размислував премногу додека пишував наместо да доживувам не сокривајќи се зад зборот зад законите на добрата реченица зошто да не го излијам несигурното созревање на чувството во линијата на ракописот користеноста на дистанцата е научена од родителите од почитуваните учители кои со лесна иронија но убедени ја негуваа скапоцената логика на аргументите а што ако така сум вовлечен во не- -јас во светот преземен толку е тешко после сета умешност да се заглушат ушите да се отфрли мрежата да се признаеш себе си внатре сонцата жежат ли жежат усните немоќно сами се потсмеваат гнездото се урива веќе ме облева летото илјадници плави нестрпливи звуци ја оставаат зад себе молчеливата погрбавена сенка...
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Првото со логика го озрачува второто, го намалува скоро до безначај, второто во свој мрак му се трга на првото.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Опстоеше, во сето тоа неспокојно блаженство, невидлива логика што не ми даваше да ја побарам.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Наспроти здравата, практична логика на мајката која му беше неопходна да опстане низ најмачните искушенија, сега, по сите порази, татковиот дух беше оној под чија власт потпаѓаше.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Значи, мораше да се сместат козарите сосе семејствата и, како што се одвиваа настаните, заедно со козите. Таква беше логиката на генералната директива.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
А таа логика ќе доведе до пасивен отпор на козарите, до нивниот транспорт и до депортирање во градот, до последната станица на нивната бела револуција.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Козјото време течеше со својата неумолива логика, посилно од идеологијата што сакаа тие по секоја цена да ја наметнат...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Со деконструирање на такви научни настани како судењето на Галилеј пред Ватикан и развојот на квантната механика, тој инсинуираше дека не постои никаква логика во науката; научниците ги откриваа и се придржуваа до теориите поради крајно субјективни дури и ирационални разлози.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Иако вистинскиот облик на „логика” на компјутерскиот хардвер всушност нема подлабоко значење (како што подолу ќе објасниме), таа е, во секој случај, обично карактеризирана со инклузивна наместо со ексклузивна дисјункција.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Како воопшто некој може да има авторска претензија на “nouveau roman” а да не завладеал со новата “логика на симболи” која стои во темелот на веќе реализираниот проект на европската литературна модерна. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 91
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Компјутерските кола можат да извршуваат многу операции на низи од битови, меѓу нив основна е Буловата дисјункција, така наречена, бидејќи, ако се гледаат битовите како вистинитосни вредности, овие операции би се кодирале во логичко „или”.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Се работи за тип на текст во кој она што досега се нарекуваше филозофија, со помош на логичкото или научното или поетското или естетското, ќе може меѓусебно да се преведе (како превод не ја подразбирам едноставно транспарентната еквивалентност), едно со друго цврсто да се поврзе (greffer) или едно со друго да се спои, па така овие споеви дозволуваат тоа да се препознае и во текстот, во денешниот, не во модерниот текст.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
