лишен прид.

лишен (прид.)

Националистичкиот кич своите содржини ги црпи од страсната внурнатост во “суштината на националното битие” и како таков свртен е кон минатото и лишен од утописката димензија.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Лишеност од среќа“ илустрација: Олаф Хајек На сцената излегува млада ненаспана девојка, со сламена шапка на главата.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Во двата случаи, имено, луѓето трпат огромно развластување: во име на нивната најдлабока суштина тие стануваат лишени од правото на било какво располагање со своите судбини; расата или културата се вистината чии што се тие носители наспроти својата волја, вистината која ја обезвреднува нивната свесна желба.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Дека неговиот литературен текст на безброј места се пресекува со реалноста, која е надвор од него, е факт лишен од секаква контроверза.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тој сакал на германската публика да ѝ даде нега која ќе ја излечи од нејзините повоени чувства на лишеност, изолираност и болка, што ѝ ги нанеле очајничките промашувања на нејзината родителска држава.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ворхоловите јунаци, во конвенционална смисла социјално и сексуално девијантни отпадници, дури и впечатливи од пуританско гледиште, се прикажани среде сопствениот свет и среде сопствениот контекст, каде нивната девијантност изгледа сосема обична, прифатена, вообичаена, природна и лишена од каква било афектација.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Откако го коментира првото значење, тој додава: „потоа, со едно семантичко продолжување од високо филозофско значење, личност лишена од интелигенција, суштество осиромашено од разум.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Како што е добро познато од историјата на психоанализата, човечкото суштество во процесот на станување говорен субјект минува низ симболичка кастрација која воведува пречка, недостаток од нешто, поради што субјектот засекогаш ќе биде лишен од целовитоста која животните сѐ уште ја имаат.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Уште повеќе, таа е утопија лишена од темел.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Притоа е мошне карактеристично, што знаците кои го загубиле фонетското значење како резултат на фонетските промени во грчките дијалекти, не се бришат од редоследот на системот на писмо, туку ги имаат сочувано своите места иако се лишени од секакво фонетско значење.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Поставката на дванаесетте внимателно избрани сцени на злосторство од страна на Гмелин ја толкува традицијата на вандализмот во уметноста како серија на редимејди лишени од спонтаност и радикалност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во стомакот и во кожата постојано нешто се бунеше, постоеше чувство дека си лишен од нешто на што имаш право.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Колективниот комплот и побуната на селаните против Симона доаѓа од сферата на најниските побуди, во голема мера е лишена од смисла и метафорично е претставена како деструкција по себе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Живеејќи и судирајќи се со самата револуција на Ататурк, во нејзините пресудни периоди, а понесен од своите младешки идеали, лишени од секаков конјунктурен компромис, од секакво профитирање од состојбата во која се наоѓав благодарение на високата позиција на Фетхи-беј Окијар, јас во себе ја зацврстував аргументацијата дека револуцијата на Ататурк за лаицизација никогаш не ќе биде докрај успешна и целосна доколку не го опфати и муслиманското население на Балканот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Сега, кога книгата е обликувана, завршена и во конечното руво, доаѓам до сознание дека ако не ја напишев, ќе бев сиромашени лишен од големото задоволство да се почувствува изразноста на македонскиот јазик во прозен исказ.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
На тој начин си ги надополнуваше оние задоволства, од кои беше лишен во животот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Морав да признаам дека не сум знаела со кого сум живеела или, не дека сосема сум била лишена од предупредувањето на мојата интуиција, од предупредувањата на моите соништа, а и од конкретни факти, но дека сето тоа не сум го пуштила сосема да продре до мојата свест за да може да бидам онолку потресена колку што било неопходно, и да го преземам она, што било потребно.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Некој е вишок тензијата е последица од премногу сакање ниски страсти, совпаѓања а предметот на желбата еден и неделив мистичниот копнеж по неделивоста нѐ поврзува да учествуваме во с-подвижната драма на свеста (coitus interruptus) во одложувањето на кулминацијата секој од нас цел го сака цела ја сака колку повеќе ја одлагаме драмата толку повеќе е тука приклештена габаритно еуфорично распиштолена по меките, лимфни, срамни и кршливи пасажи на твојата, мојата или на неговата психа, навидум силна налик на лунатик хистеричен порив да се биде роден да се осети на свој грб животот сѐ недостатен, сѐ пожелуван сѐ отповеќе, сѐ отпосле сѐ притеснет испустен или пренаселен сѐ загрозен, заплашен, изнемоштен од перипетии, пресврти и стресови од иселеништва, делби и егзили сѐ лишен од разврски создава лажна, мелодраматична слика - нема друг и никој не е сам - - целоста е устрем обичен, а врховен!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Таа љубов, лишена од својот извор, му легна сега како нешто тешко, нерадосно згрутчено в гради, што ниту ја соживува и обогатува, ниту пак ја дотепува душата, а останува како нејзино неизменливо траење.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
1. Сеприсутно око (гноса) Додека ја трошев надежта - ја ронев како суво лепче по земји на пилците ја фрлав – лишена од коњи, пци и свињи9 без можност да заминам, Госпо Нуит10 под сводот твој распнат ко Животинско Царство око на Хадит надежта додека ја губев а сенката ми се ретчеше ко магла сè додека не стана Ништо чудно и иноземно блесна Волја без сврха, чиста пречиста страотно бела и остра ко молња во мрак со боја на зрел бозел со прелив морен и густ на Хеката, кралицата на Стигите и ноќите без месечина, створени за медитација во први мугри за Служба на Речта11 - тој сонлив отсјај на светот фрлен врз скерлетен скиптар ко еликсир - сега читам во темно во далечина гледам отаде предметите небаре нема ни време ни простор меѓу мене и Другото небаре сѐ е веќе запишано или навестено небаре она кое било или ќе биде секогаш Е секаде волја-заради-волја склад и волја моќ!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Повеќе