левент (м.)
Бараа Герасим од Побожјане да раскажува за царски синови и старовремски левенти што со топузи кршеле ѓаволски рогови и прескокнувале со долгоноги бегири огнени реки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
На накривеното куќиште била заглавена над вратата икона од оревово дрво: безимен светец со чудесно лице на млад левент во пламена облека и со пламено копје во пребелите раце јава градест и гривест коњ и убива ламја со густ тутунски чад во ноздрите, боде многузаба исклештеност со грбник на костреш, а во далечина, под замагленото лилаво и алово небо, пукаат планини на чии преслапи зарѓуваат капки сонце - тече црна крв меѓу премазни камења, опашот на чудовиштето со последен бес се обвива околу младите нозе на белецот, земјата испукала од морничавост, во пукнатините повеќе се насетуваат отколку што се гледаат змии и гуштери.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Кај Османлиите левент означува морнар, а во времето на јаничарите постоела и воена единица со ова име!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во врска со трговијата ќе се употребуваат турцизмите: локанта, капара, пакет, лонџа, симсар, трампа, додека од термините од поморството почесто се среќаваат следниве турцизми: капидан, левент, скеле, тимон.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
