крупен (прид.)
АРСО: Не, риби фаќам. Фрлам мрежа, па ситните ги враќам, крупни сакам...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
1. суша Шарите на желкината кора на земјата немо лежат во грмушките на сонот а под спарушените и глуви усни на мостовите времето носи на грб мали куќи од мов па ги рони за да ги изгради пак на своите крупни рамена без одмор времето се носи себеси
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
И долго, долго да нѐ чека крупното буре на ноќта остриот млаз на денот да го пробие да бликне еден бел пат широк пат што ќе го однесе од тука.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
4. будење Тогај се ведрам полека смеј се напоено време по тебе место мов израстуваат огромни мостови што укротени води ги враќаат во своите токови Оваа населба од сон заборави на лазење штом себеси и неа ја крена на крупните рамена свои
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Пазариштето беше полно со секаков крупен добиток, та одвај ја држеше земјата на своите плеќи Тешко ѝ беше на земјата да ја издржи таа тежина, но уште потешко им беше на луѓето да го издржат жешкото јулско сонце кое уште од изутрина почна силно да пече.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Таа ноќ кон Битола се приближуваше крупна, црна сенка.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Уште снежеше. Крупни снегулки во роеви се спуштаа од облаците и леко, леко се пластеа на земјата.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Дедо Стамен гледа низ замаглениот прозорец и им се радува на крупните снегулки.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
И стоеше потоа така, загледан во темнината низ која се роеја безбројните крупни снегулки.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Поубави јаготки не ќе најдете никаде. Најкрупни, најслатки.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Денко застана за миг. Во папратот крај патот забележа крупни црвени јаготки.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Трајко беше обдарен со снага. Крупен, висок и развиен.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тие уште повеќе се зачудија кога од колата изнесоа во корпа, наредена со тантели и панделки, крупна бела мачка.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Крупните дождовни капки што ѕвонат во есенската ноќ капавицата ја будат низ олукот плискаат истечуваат со големите води.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Затоа, велат, во Штутгард и нема многу претставници на крупната германска индустрија...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
А под карпата тесна дупка во која, при првото нурнување напипав опашки на крупни риби. Аха, ве најдов!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Сонот го следеше својот тек: и во него први беа скалите, дрвените скали на старата куќа по кои се качува, па кујната со маса наместена како за ручек со шарен извезен чаршав, соларник на сред и четири чинии околу, потоа надесно, кон собата во која спиев со Мајка, таму, веднаш таа-лежи на креветот, до половина покриена со јамболија под која ја насетувам мекоста на крупното тело.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
И додека му се случуваше тоа, пропаѓањето во живиот песок, и тоа, изгубеното око во боевите, му плачеше, од под црната преврска прудолу по лицето се тркалаа крупни солзи.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
„Офанзива е поим кој означува крупни оперативни единици и стратегиски тела со намера да се постигне оперативно-стратегиска цел.“
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Особено оние ситни инаети кои подоцна прераснуваа во крупни.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
