крагна (ж.)
Земи го, Спиридоне, за твоите колчишта е арно, а јас треба ново да купам. (Наместува крагна и машна.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Главата се откриваше од затегнатата, свежо избричена брада – тука, на просторот меѓу белата крагна и цврстата брада запрев – во адамовото јаболко, што најпрвин се искачи под голтката, а потоа повторно го чув гласот, мојот глас: - Дојдовте?
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Фјодор ја дига крагната на својот капут и со брз чекор се губи зад аголот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Копчињата од крагните немаа што да стегаат – шиите веќе ни беа обесени.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Со подигнати крагни на капутите, шеширите на чело...
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Додека да поземат здив, Ване во очекување а Геро во ликување, келнерот ја донесе нарачката: пред Ване ја стави чашата пиво без крагна, а пред Геро кригла пиво и чашка.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
