конзулат (м.)
19. Додека во Македонија беа отворени српски и грчки конзулати, бидејќи Бугарија во тоа време уште беше вазално кнежевство на Турција, во македонските градови Солун, Скопје, Битола и Серес беа отворени бугарски трговски агентства што всушност ја вршеа истата работа на конзулатите и заедно со егзархиските митрополити ја раководеа бугарската националистичка пропаганда.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Жената од Заечар ја сретнав во нашиот конзулат во Париз.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
По војната градот имаше и конзулати кои по свои канали ја ширеа вистината за времето на козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Отвораат амбасади и конзулати, зачленуваат државјани.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во него биле сместени, покрај генералните конзулати на големите сили и на балканските држави, и повеќе трговски претставништва и агенции на западните земји.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
На 1 мај бил фатен со пакет динамит некојси млад Бугарин, кој имал задача, “согласно неговото признание“, да го минира грчкиот конзулат.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Евгенијадис, како што видовме, јавил во Атина дека, според “сигурните“ податоци што ги имал, заговорниците планирале да го дигнат во воздух грчкиот конзулат.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Со ранец и со извалкани патики (единствено како и сега, и тогаш долго чекавме за виза пред конзулатот на јужниот сосед, што потоа се надоместуваше со едномесечни уживанции по грчките острови).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Се отвориле друштва Св. Сава, продолжило отворањето на училишта, се зголемила дипломатската активност, се отвориле српски конзулати во Солун, Скопје (1887) и Битола (1888).
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Веднаш, уште вториот ден по пристигнувањето во Сиетл, отидовме во канадскиот конзулат да побараме визи.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Но, во Скопје нема Канадски конзулат, па се договоривме да се обидеме да добиеме визи во Сиетл.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Минатата недела кај мене во дуќан дојде секретарот на Г- н Грекусис, да ме повика во конзулатот, бидејќи конзулот сакал да ме види лично и персонално.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
