касиер (м.)
Знам оти беше едно време во Солун, та секако научи баре толку, а повеќе не ти ни требе за сега Бино ги погледна жолтиците со лаком поглед, a Димо сети како да успеа и го покани да влезат во анот на дедот Налета, којшто беше касиер на грчката организација за Мариово, бидејќи и тој беше мариовец.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Им се кара тивко касиерот и самиот счудоневиден, не истава очи од трубачот...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Јас ги споредувам купоните од касиерката и главниот готвач.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
При сето тоа многу се спријателив со касиерката Надежда Николаевна Петровна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во сопчето, освен за касиерката, имаше малку место за количката или за уште едно лице.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Откако се премости критичното време со козите, спасителките на нашите животи, со златникот на дедо, во кој беше собрано сето наследство кое ни беше земено, а според Мајка, вратено од добриот Бог, па се спасија нашите животи од гладувањето, со Мајкиното жртвување да работи како касиерка во киното „Балкан” – требаше да настапат посреќни времиња.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Тој живо се сврте и отиде до касиерката, ја раздвижи малку, покажувајќи со рака: оваа, оваа, оваа. Касиерката бележеше.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Касиерката ја заклучува масата, ја поправа косата и се карминира.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Касиерката се опрела на масичето, чека да помине уште овој еден час па да си оди.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Спретните движења на касиерката, извежбани така за до бескрај да го одржуваат истиот монотон интервал на потсвирнување на читачот на бар-кодот, и лицата на останатите во редот кои изгледаа како секој миг да ќе ја нападнат ако не дај боже се случи некаков застој, не оставаа можност за разговор за, на пример, времето, смртта на Харолд Пинтер или тукушто откриеното племе во Бразил.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Кога касиерката механички ја праша: „Имате ли картичка за попусти?“ ѝ дојде да ѝ рече: „Сѐ уште не. Но затоа вие имате прекрасна шнола.“
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
