каленица (ж.)
Стрчаа луѓето по нив, жените им подадоа каленица со вино.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Секоја како што ќе дојдеше каленицата со вино ќе му ја подадеше на мажа си или на стопанот од нејзината куќа, најстариот, сеедно дали свекорот или деверот.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
И тој, да речеме свекорот, ќе ја кренеше каленицата и ќе речеше: - Здрави да сте ми луѓе!
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Зар не виде како се џарам околу себе додека ја враќав теглата во празнината на ѕидот и додека ја спуштав лажицата во каленицата од која минатата ноќ сркав надробен леб во толчен лук со оцет и вода.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
По него одеше еден момчак што носеше каленица со пченица, а по него врвеа ѓачиња, во рацете со издигнати херувими и серафими.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
