иљач (м.)
- Ни за иљач, - рече Котевица, - Кој обул чевел та на боја да мисли, туку да побарам.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
По рибите, стаса поморија по добитокот, по ајваните; заболените добичиња и живинчиња: телињата, овчичките, козите, кокошките, лизнуваа од езерската вода како од иљач и - или оздравуваа, или со капките в уста умираа; лежеа така додека луѓето не ги кренаа и закопаа или додека чакалите и другите мршојади не ги исчистеа.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Јон ќе појде на меана, а Уља, скришум, ќе дојде, ќе ми донесе иљач.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сега бараме иљач: бараме печен праз, бараме тегавец за да му го скине.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Иљач нема, вели Маса Ќулумоска, а зборовите не помагаат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ами некаков иљач да му се даде? - рече татенцето, се колнам, токму така рече, иљач.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Ковчињата ќе ти ги намекне, како со најубав иљач да те лекувал.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Ко со некој балсам, пресна вода, иљач.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Иљач ми треба за отворенава рана, кажи ми, кажи немиров дозорен што ме глода, Дали може на кантар да го ставам и како без него да го смирам.“
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
