истрошен (прид.)
Пресметуваше дали ќе може да покрене хидроцентрала со својата попусто истрошена енергија.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Негде се кинеше на слогови невесел и истрошен глас, песната од ослободеното грло беше сонлива и лазеше несигурно по земја.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Пред неговата мисла остануваше да биде попусто истрошен и сиот тој напор од минатиот ден, и сите превиткувања на неговото тело по проклетата, непробојна кора на снегот и сета негова прегладнетост и страот, и бегањето, а и оваа безизлезна прибраност во крошната на старата ниска бука.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но ниту тој, вака остарен и истрошен, беше некој цврст косач, ниту пак Бојан, петнаесетгодишно момче, можеше да се нарече косач, зашто иако прилично израснат и зајакнат, уште немаше некакво косачко искуство.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Понеделник наутро, тој е сѐ уште во долна облека, седнат на креветот каде стуткани се испомешале ќебето, перницата, пижамата, со сувогорчливи усни, по глупо истрошениот викенд.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Внучката радосно дотрчува и по неколку минути, држејќи се за раце, излегуваат од зградата на хотелот, и се упатуваат, под истрошеното сонце, кон колибата, полуурнатата куќарка со празни прозорци и врати на другиот крај на плажата.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ова семејство беше речиси истрошено од непредвидливите селидби, од судбината секогаш да се свикнува со нови дотогаш непознати луѓе со нови обичаи, со оставени блиски, куќи, ниви.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Вон тие ѕидови, на чистинката опкружена со шумичка, на камениот пиедестал истрошен од времето една фаунска прилика се клешти меѓу зеленилото. Тоа е голиот Пријап.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
За на пат доби едно бедно истрошено коњче.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Има говори и потези чиишто реторички кодови привидно се строго политички но чијашто предвидлива подложност кон истрошени програми ми делува сериозно аполитична и деполитизирачка. И vice versa, ако сакате... 46 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Но телото беше конечно истрошено, само духот го доодржуваше.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Нешто влезе во него - но тоа нешто беше тешко да се опише: една посебна, прекршена, истрошена, потсмешлива нота.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
О'Брајан се наведна кон него, намерно доближувајќи му го истрошеното лице.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„ Ти си мислеше понекогаш“, рече О'Брајан, „ дека моето лице - лицето на еден член на Внатрешната партија - изгледа старо и истрошено.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Стигнуваа за сочувство, стигнуваа да ја храбрат, а самите со истрадани, истрошени животи.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
И сега ги шета влечките кон балконската врата, со тихи зборови спори за своите измами додека килимот го впива шепотењето на истрошените чекори.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
- Но знаеш некако, немам мотивација се чувствувам истрошено.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Еден ден, можеби Утре ќе сетиш белег мал на твоето Лито, истрошено тело И ако си мислел дека пророк си бил Дека си некој си Лутер Или дека победи, битки извојува Бедник си, знаеш, не си за лутење Или мислеше Троја – твоја ќе биде?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Мачорот отиде до прозорецот под мрежестата ограда и ги вкопа своите канџи во истрошениот дрвен страничен ѕид.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Заштитната облека што ја користат ја добиваат еднаш на неколку години, па обично е истрошена и стара.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
