излишен (прид.)
Ние немаме излишни народни сили за да ги принесеме на жртва за бугарските, српските и грчките интереси, зашто сегашната борба е само во туѓа полза.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
58. Но се најдоа меѓу ланските членови лица што го наоѓаат за излишно постоењето на такво друштво, зашто немало одделна македонска народност во Македонија, а имало само српска и бугарска, и бидејќи во Петроград имало бугарско и српско студентско друштво, немало потреба за македонско.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Со Хегел навистина заврши блескавата епоха на филозофскиот идеализам и сите филозофски идеалисти по него само се голи интерпретатори на она што е дадено од Кант до Хегел; филозофскиот идеализам по Хегел стана излишен и своето огромно филозофско наследство му го завешта на дијалектичкиот материјализам.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Се покажа дека разгранетоста на дланката е погодна за вршење на најразлични работи, па затоа едниот пар нозе, оној поблизу до очите се претвори во раце, а другиот пар порасна на сметка на прстите кои станаа излишни, заради стабилноста сплескани од тежината која падна само врз нив.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Всушност, на платното немаше ништо друго освен кругот и потписот, но авторот беше многу љубезен и несебично одвои време да ми ги воочи горенаведените подробности, а тие беа толку очевидни, што ме фати срам поради моите глупави и излишни прашања.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
За сѐ дознавав навреме, само се бев ослободил од излишностите.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Јас поради тоа сметав дека сум излишен овде во ЈугоМак и дека ми се готват да ме избркаат од работа, а малку да ми покачеа плата, колку да се смирам, ни несреќата ќе се случеше ниту пак јас ќе бев нервно поболен и позависен од алкохолот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Излишно писмо до Бога Им благодарам о, Боже, на птиците кои со својот лет ги препишуваат моите соништа врз небото.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Ретки се таквите вознесенија во литературата исполнети со возвишерност а без излишна патетика!
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ти обневидува видот, па не го гледаш тие тоа сите што го гледаат туку ти се привидува никој што не гледа; ти секнува жедта, па не го чувствуваш јазикот како ти талка по сувата уста како давеник што не сака да слушне за вода; ти гасне гладот, како излишна потреба да се наполни утробата во привидна компензација за секој неуспех во животот; ти се нивелира вкусот, така што ти е сеедно дали пиеш изворска вода или жива сода; ти испарува мирисот, освен на хризантемите ако воопшто испуштаат нешто додека рамнодушни ги ставаат во китки на свежите гробови.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Во тој миг Цви Корец длабоко во срцето почувствува дека судбината негова, на семејството, советот, заедницата, на целиот овој град, сѐ посилно се заплеткува во големо клопче што се намотува, се пласти и стега околу сите нив заедно од некоја огромна сила спрема којашто секој отпор е слаб, оттука и излишен.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
„Зошто излишен”, го прашуваат борбените.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Знаеш ти како е да си секогаш таму сама. (Пауза) Јас сум излишна. Јас сакам да учествувам.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Според богомилското учење црквите биле излишни, крстот го сметале за омразен предмет бидејќи на него бил распнат Исус Христос; ги негирале иконите; ги негирале и црковните празници; работеле и во неделите и се залагале за избегнување на браковите.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Мене ми е сосема јасно, вели, дека грижите се излишно бреме.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ама, затоа што имаат само вообразена ученост, тие треба да се служат со овој излишен надворешен изглед – што [само] ѝ годи на вообразбата на оние за коишто работат, и преку тоа тие [сакаат да] ја привлекуваат почитта.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Тој вели : „Актерот е излишен елемент во сценското дејствие.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
кога се враќав од јапонија каде другаде ако не кај станицата синџуку во токио налетав на гејши со црвени чевличиња и црвени чадорчиња видов и збунети германци кои знаеја што им бараа на гејшите ама не знаеја тоа да им го објаснат на јапонски а и гејшите чешит гејши неоти не знаеја што им бараат ама си беа задале пауза за дискретно мајтапење со збунетите германци и нивната излишна цалензи бите наперченост во улицата паралелна на улицата на црвените фенери
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Мислам дека тоа е излишен страв.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Безборот соѕида ѕид. Сликата која ја виде Томо беше сосема доволна. Оправдувањата беа излишни.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
