излет (м.)
Се меневме. Неделните излети ги заборавивме, а ти не гледаше дека градот ме оковува во прав и чемер. И здодевност.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
На школо, на улица, на излети, на гости - сѐ со новото палто. Шест месеци не го симна од себеси!
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Те каниме на мал излет.“ Се насмеа. Ведро поколение.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Излетите на Витоша, всушност, како да станале посебна пасија на жителите на главниот град на Бугарија.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
После многу нѐ караше. — Не сте овдека на свадба, ни вели, не сте на излет, не сте на љубовна средба.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Враќајќи се пијан од еден сладострасен излет со својата цицлеста секретарка, излета со мерцедесот од автопатот, многу близу до местото каде е убиен поетот, и со сета брзина тресна во големото, осамено дрво.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Во оваа прилика не навлеговме во Ќосиќевите спорни излети во политиката и полемичкото тежиште го ставаме на неговата еминентно писателска пракса.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Технологијата на виртуелната реалност овозможува убедливо чувство на целосно движење, со податочната ракавица е стимулиран и допирот, се работи за право пробување и населување на виртуелноста (уметнички кодирана); посебно делотворни се движењата (излети) за сликите, симболите и зборовите.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Сместувајќи се во Grand Hotel Villa de France, кадешто Матис бил инспириран да ги наслика своите одалиски, во градот кој порано го беше инспирирал Римски-Корсаков да ја напише својата Шехерезада, ги истражувавме пеш забрзаната, миризлива Медина, Гранд и Петит Сако и касабата; повеќе сакавме да се загубиме без професионална помош, одбивајќи ги непријатно лепливите наводни водичи и занемарувајќи ја изненадувачки антисемитската тирада на едниот од нив; серенадите ни ги пееја градските певци секое утро и муезините пет пати секој ден молејќи се преку разгласот од минарето на блиската џамија; одлучивме својот прв невин излет во исламот да го продолжиме низ брегот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Би можеле да одиме на излет. Во парк.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Возот беше полн со пролови, излетнички расположени од убавото време.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И тогаш, наеднаш, повторно се сетив на вашиот излет.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
И Мими се врати задоволна од првиот есенски излет, но многу изморена.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ама тогаш бев прво одделение и прв пат одев на училиштен есенски излет. Тогаш немаше тетра - пакувања, ниту целофани, ниту најлон-ќеси.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Последниот голем гимназиски излет.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Потоа пробуричка во шупата, додека на една греда не ја најде старата раница со која стариот одеше на редовни излети со своите врсници, а на друга страна обесени на сопствените вкрстени врвки скоравените војнички цокули со очувани пенчиња ама испаднати клинци, како едниствен трофеен плен од поразената кралска војска.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Стојам кај Сујтлакот, пред Првомајските празници. Сакам да проверам како врват работите и дали валјакот ќе успее да го израмни и набие макадамот што води над градот, до местото за прошетки и излети.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тогаш помислив дека мојот денешен излет со Симона можеби беше непромислен.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Од него научив што да му пресудам:
нека изврши самоубиство
под стоички околности, веднаш!
римските излетнички места
се создадени за рамнодушно сечење вени
за отров, топла бања и палење
за забавен вовед во правот.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Таму, на пожолтената слика на целото семејство направена пред којзнае колку години, важно пред повеќе од половина век, на некој празничен излет, е тој, дете со црни, тркалезни љубопитни очи, во доколенки и куси панталони со платка и прерамки, припиено до мајка си. „Ова е брат ми, ова другиот брат...
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
