избрка (св.)
- Да сакам - проговори изненадно светлокосиот - јас би те избркал одовде.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
- Кај си ти? Нели отиде со татка ти? - Не отидов. Улав е. Се опијани и ме избрка.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
„За велјо чудило јас старцки ќе поулавеа по него!“ — си велеше таа кога сакаше небаре да го избрка од паметот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Нека ме испцуе, ако сака и нека ме избрка, вечерва има да се реши ќе станам ли мајстор или не.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Една ластовица предложи со сила да ја отворат вратата и да го избркаат врабецот.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
И сега тој дури не беше сигурен во тоа дали навистина сака да го избрка него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Прислужникот чичко Петре веројатно ѝ ја знаел маната: ѝ набута во устата коцки шеќер а потоа нѐ избрка надвор.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Најпосле главатарот го нави часовникот за да заѕвони и за да го избрка стравот и викна: - Ќе го пратиме белово дете да го најде лавот и да му ја земе сенката.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Војниците и кметот сѐ живо избркаа и не оставаа никој да се движи крај нивната куќа.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И старата бука го избрка, и ниските грмушки кои често го канеа да се лулее на нивните гранки го избркаа.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
И не се излага Тренков. Навистина, тие топовски грмежи идеа од Крушево, и навистина Никола Карев со своите другари се расправаше со агите, но не да ги избрка, но сега ја бранеше победата и првата македонска република од турските сили кои донесоа и топови за да ја урнат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ги жалеа луѓето, ги оплакуваа и правеа маѓии да ја стиосат болеста, тропаа со тенекиња и ја бркаа, палеа ќуќур и козина да ја спотераат и избркаат од каде што дошла; ги стркаа ќералите и плевните со света водица, со жива вар, чадеа темјан и пееја молитви, го молеа господа да ја запре и сотре болеста по ајваните; им врзуваа амајлии на гушата, им сечеа од ушите, од опашката, од роговите - чинеа сѐ што знаеја или ќе чуеја само да ја откатанчат и изгонат болеста.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Другиот мачор навистина брзо избрка еден глушец од неговото скривалиште, но кога Мацко го виде како трча кон него, почна да бега.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Зимата помина... - Зарем ние толку време го чувавме и сега да го избркаме, - ја извртуваше работата Благица.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Оние што немаа билети ги отстрануваше од бифето. Ги избрка и сомнителните жени.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И што е ова трчање? Кого ќе го избркам јас оттука, кога и мене ме бркаат оттука?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе одиме по крсти да се помолиме за полето и за нас. Да ја избркаме болеста.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некој џган се овие, си велам избркани од дома се овие.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Да ги избркаме маглите и облаците и чадот кренат од оџаците, и насекаде да биде речено: сонцето има да грее непречено.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Застанало вака, наниско, мислиш и тоа е избркано од небото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
