зурлаџија (м.)
Напред пред борачите одеа тројца зурлаџии и еден тапанџија, (свиреа, корнеа зурлите, бувташе, уриваше тапанот) а по нив сета прилепска чаршија, сите пазарџии, меѓу кои и главите на сојовите од Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Запева продорно, како во грлото да има голтнато писка, па зурлаџијата се обѕрнува да види кој ли му конкурира.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Изморени од момчешкото оро - тапанџијата и зурлаџиите се тргаат во сенка да си отпочинат.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Кавалџијата Ангеле уште не ја беше досвирел песната за очи момински - бадемлии, а тапанџијата и зурлаџиите веќе излегоа среде па да грмне орото за млади мажи и момчиња.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
На зурлаџиите им се дујат образите - чиниш ќе распукаат, а тапанџијата удира ли удира, надалеку да ечи, да се чуе и отаде Езерото!
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
