зора (ж.)
Рацете таа ги кладе врз Кузман... - „Се надевав - писна, - ој Кузмане, дека како младоженец в зора девојките ќе ми те облечат; тука ќе екнат весели, свадбени ора.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Па дочаквах свое либе тамо во градина, кога оно утром рано, во зора гл'бока, зело лејка в бела рака, цветја си поливат, а ја одвај, одвај дишам, да не ме догледат...
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Со тие зборови и друзи Силјан целата ноќ си ја поминал и одвај во зората беше мигнал малку, та кога се разбудил сонцето беше огреало.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Размислувајќи ги овие зборови и друзи ноќта, Силјан уште во темни зори ја праштил в град и си ошол на еден ан кај што си одел секогаш.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Цела ноќ не спал. Од темни зори излегол...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СПИРО: (Однадвор.) Што си се раскрекала како кокошка од темни зори, мори!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
При кревањето на завесата собата е во темно, само преку прозорците се забележува дека е забелено небото и настапува зора.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Зоро златно и румено! Зоро слатка посестримо!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Пусто остана полето, пусто зазори зората - чемрее в поле врбата, чемрее - тажи непознат.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Зора се зори - петлите скоро ќе в село пропеат!“
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
При кревањето на завесата време зора да пукне.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Зора е пред изгрев на сонцето. Петли пеат.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Се крева врева таму и тука; нов ден се раѓа, нов живот чука, - еј, зора пука!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Рано е утро, - зора се зори, на исток небо ко оган гори, - зора се зори ...
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Пилиња пеат – во китна гора, и орач рано – на нива ора,- се зори зора ...
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Пред зори Шпиро се прибра дома, а Бисера без да мигне, дури татко ѝ и брат ѝ предремаа, замеси дветри погачи, залеа вода, ја почисти куќата, ваганите и си отиде дома да наѕре и пак се врати долу да ги пече погачите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ова утро, кога Сукаловци ќе прават крштење, дедот поп ќе служи литургија. Затоа и тој, како Митра и Доста, стана уште в зори.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Така, префрлајќи се ја дочека зората и стана, се спреми за на работа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Зар е важно дал нѐ плиска залез или зора по образот блед.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Непознат снуждено седи дури го пречека зора, непознат слики нуди на сите в „Source" и „Flоra"! На булеварот Saint-Germain облачен, матен, зимен ден.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
