здиви (св.)
Воздухот се згуснува и врие од немајкаде клопчето од инсекти над ружите што лета здивува заканувајќи се.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
„Ќе видиш. Ќе те одведам далеку над селото каде што бистрината на водата воспоставува контакт со водата во нашите тела. Ја здивува крвта. Ќе видиш.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Ја насетија крвта мајчините и здивеа.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Удира, ме скокотка. Здивувам, а срцето силно ми чука. Треперам.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
