засвири (св.)
Тешката тага, тешката, тешката тешко засвири!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Така, кога ќе му дотекнело , ќе го извадел кавалот, и ќе засвирел.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Песна ќе ви кажам за него, - рече дедо Геро и засвире.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Го вратија во деновите, кога копнееше да истргне со трубата звуци, какви што никој не чул, - да засвири еднаш сам, - сите да видат кој е и што е тој...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Некаде во средината затропа дајре и засвире тамбура.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Задоволен што сѐ така добро се сврши, Трајче, како секојпат што правеше, го извади кавалчето и засвире...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Се поздравија. Трајче го потера коњчето, го извади кавалчето од шарениот селски појас и засвире.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Однекаде засвире и хармоника. За миг се залула ситно, китно оро.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Кога се одмори и кога се постопли, штурчо ги нагласи разгласените струни на својата виолина и - засвири!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Како засвири - ех! На мравките им се стори дека со неговата свирка во мравјалникот влезе летото!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Има и некаква свирка на која се обидува да засвири песничка.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ја проба тамбурата дали е нагласена, ги понаплука бургиите што ги стегаа теловите, засвири и викна да пее: Отруј се, отруј, Мишо, мори, Зошто да си жива!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се смирија пушките. Бимбашијата нареди и буријата засвире кај црквичето; го повика аскерот на збор.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Дадов знак за почеток на вечерата. Музичарите засвиреа.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Музиката ќе засвири, а јас веќе ги поткревам рацете, ги ширам ко крилца пред полетување.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некаде зацрцорува нешто ко ластовица. А може само така да ми засвиреа ушиве.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Гробот го изнесоа низ прозорецот - засвире музиката.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Металната музика повторно засвире.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тетин ти Боге прикажуваше, не знам колку му држи тоа, оти нему многу работи не му држат, дека се случувало и долу, на фронтот на Црна, во времето на големата војна, трубите во исто време и кај двете војски да засвират починка па војниците од двата табора да го фрлат оружјето и облеката по грмушките и по рововите, едните од едната другите од другата страна на реката, и да се затрчаат кон водата, како во најголемите јуриши, кој прв ќе ја освои .
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Засвирува неговата гајда, длабоко и примамливо, и само понекогаш ќе исписка.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
