заптија (м.)
Инаку, сега ќе викнам заптии, па кога ќе ве подберат...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Најпосле, овде има закон и заптии...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Бегот те дере со десеток и со други давачки, па полјакот, па заптии...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ПАНДЕ: Го минавме уќуматот, никого не сретнавме; стигнавме до Заптијаната, никого не гледаме...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Се степаа Димовите „Грци“ и Биновите „Бугари“. Се замешаа некое време заптиите и го расипаа „муаребето“, откако се расцепија по неколку глави од двете страни.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тие не даваат арач на царот, не и слушаат заптиите, чаушот, мудурот, та ни кајмакамот, валијата, па ни самиот султан!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На прво место тука е седиштето на царската управна власт — мудурлакот, на чие чело веќе дваесет и повеќе години седи стариот мудур Арсланбеј со десетина заптага и младото ќатипче и го претставува султанот пред рајата, ги гледа сите давии во името негово од сите деветнаесет мариовски села, тука е седиштето на мифеташот со пет шест души колџии што ги чуваат сите мариовски шуми; тука е седиштето на авџитабурот од двесте души аскер кој ги брка комитите и им помага на мудурот и мифетишот во тешките и одговорни државни работи; тука е седиштето на третокласното егзархиско училиште со архиерејскиот намесник на чело и четворица учители, во кое училиште учат децата на сите оние мариовци што сакаат да им прогледаат сшкдаи им и да станат попови или даскали; тука е изворот на попови од четирите поповски фамилии, и, најпосле, тука се: Влашкиот ан, анчето на Младена Чкулот, Петка Спасоев, Трајка Балето и Цулевото анче, во кои се враќаат и преноќуваат сите оние мариовци од другите села коишто за еден ден не можат да свршат работа во уќуматот доколку немаат блиски роднини и пријатели во селото.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Возбуден, тој сербез му ја фрли уздата од коњот на зачудениот анџија, кој играше табла со еден турски заптија пред анот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Дури некои нивни заптии23) бегови напаѓаа на честа на нашите жени, невести и девојки.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Пред вратата, вооружени, стоеја двајца заптии56) и тројца финансиски агенти- колџии.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Кога селанецот се доближи до стражата, еден од заптиите извика: - Стој, бре ѓаур! Дај да видам што носиш во кошницата!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
— Море, какви ти заптии. Во Дуње нема никакви заптии.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Затоа, ете, и мудурот од Витолишча му даде тричетворица заптии да го вардат да не му ги земе некој. — Толку сака да знам.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јузбашијата ги знаеше многу убаво, тргнувајќи од својот татко — бег во Солун и преку разните негови другари — бегови, спаии, кајмаками, кадии, м"_ртии, авалеџии, беглиџии, идеше до сите заптии и колџии и нивните пљачкашки дела.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Само така ќе го измие срамот што го насобра кога како зајак бегаше од едни двајца заптии, кои не му беа ни до појас.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И си додава во мислите И добро е што тогаш не се сети на тоа, зашто во стравот може ќе се излажеше и ќе застанеше, па заптиите врзан ќе го отераа на ујќумат, а таму...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Си можел да седнеш некаде подолу, вели Јосиф, и пак да видиш кога ќе дојдат заптии од Прилеп.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Потоа ме молеше да ја покрстам и да ја одвлечам далеку од заптиите на нејзиниот сарај. Анамичка, под свила, ти текнува?“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Тефик заптијата се сомневаше, ама ништо не можеше да рече.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Нашите немало ни да го пуштат в село да влезе ама тој дошол со турски заптии и така тие морале со убаво да го вратат.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
