занает (м.)
Тој женски ред-занаети со сновалка ѝ даде и тоа беше негов дар.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Не можел занает да изучи, сега продава кикиритки.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ама што го испеков занаетот.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Чаршиите изумреа, дуќаните запустеа - пропадна, сичко прокопса занает златен - 'рѓоса
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Банки дигнаа палати, банки нови имами. Кондури друзи коваат с мотики гроб ни копаат - појдоса, златен, 'рѓоса нашиот чесен занает!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
„Занаетот е златен...“ Народна пословица
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Таму тој учеше занает како и сите негови другарчиња.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Сега знаев дека Пенчо се трудел да личи во одењето на својот мајстор во апашкиот занает.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Димко отиде на занает кај коларот од соседната улица, Аким пак се врати кај својот мајстор во слаткарската работилница, Баждар преседе некое време зад катинар потоа се изгуби од улицата кон онаа страна на Вардар и му стана помошник на еден рибар, за некое време остана кај него на работа да ги печали тврдите залаци на црниот леб, онака како што никогаш не ги печалел.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Сигурно и оно ќе изучи за поп и ќе си го земе занаетот од татка му и селото.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Не берете го тоа гајле. Шпиро си го знае занаетот и времето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На кинисување Нешка се засрами да си ја земе китката, ама Тода, како мајстор од занаетот, ѝ намигна со око и ѝ ја покажа, а таа тоа чекаше, ја грабна и ја завитка во ракавот, велејќи и фалејќи ѝ се на Тода со главата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се шушкаше по ќошињата дека Ване и Ганка се во љубов иако и мајка ѝ и очувот не сакаа да чујат за Гавранот туку бараа зет што има занает в раце и - дуќан! Зошто и дуќан, не знаев.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ганка се мажеше за човек со занает и - со дуќан, за кројачот Арсо, толку невозможно ситен што мене ми изгледаше дека е дете циркуски маскирано во човече.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Кражбата ти е исто што и занает - се делкал штичиња и си научил да прави каци, ковчези со срма шарани, па дури и чези.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
„Ќе научам занает, ѕидарски занает, и ќе станам богат, прочуен“, си говореше тој тогаш.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Исто и добриот примаш - си го знае ли занаетот, игра ли мајсторски со гудалото по жиците од виолината, - никој не праша, дали му е кадрава косата, дали му се бели забите, и дали му е колосана кошулата, - кај него е главна музиката.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Иако не беше седнат уште ниеднаш со мајсторите на скелето да ѕида, тој го имаше така научено мајсторскиот занает што немаше работа којашто сам не би можел да ја сврши.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Занаетот опаѓа од ден на ден.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Татковиот занает не го привлекува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
