замислен (прид.)
Приквечерина е. Костадин сам и замислен, седи на миндерот со глава потпрена на прозорецот.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
СИМКА: (Замислено). Сите жени на светот се радуваат кога малечките ластовици им јавуваат за раната пролет. Само печалбарката е жална и мисли кога ќе дојде есен.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Одев замислен по разговорот со Ана кога некој зад мене свирна.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Магарето мрзливо одмавна со глава и послушно продолжи да оди по замислениот стопан, по неговата искината гуња.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
На завртувањето погледот ѝ се сретна со очите од Крлета и само ги наведоа главите и продолжија напред, а Бојана позабрза и пред самата порта на Бисера ги стигна. Сите три фрлија поглед во дворот на Бисера и како нарачан го видоа поп Петка под лозницата — седи замислен, со некакви исчекувања.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Необичната врева што настана го разбуди малиот Мартина исто како кога замислено одите некаде, а некој одеднаш ве тупне по рамото одзади.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Таков беше – секогаш замислен.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Мојот пријател од детство седеше крај мене и замислено ја испитуваше својата нежна дланка.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Селската врева ги бакна усните замислени и очите запловија во зелените езерца на ридовите.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
И така замислен, гологлав и подведнат, остана долго неподвижен.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Очекуваше сцена и солзи. Место сето тоа, таа замислено рече: „Јас те сфаќав и мислев дека и ти ќе ме сфатиш.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Гледај ме. Раце - замислени и скаменети во својот раст.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
2. поплава Далечните нѐ уморуваат Доаѓа елементот Па меѓу многуте искривени и тесни брегови на прозорците водите брзи течат жолти итаат и ги прескакаат невидливите и сиви препони на дните Па штом ќе се сетат на своите гради зелени горди како млади жени ги минат оградите на замислените брегови
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Прапорците на колите ѕрнкаа рамномерно, децата замислени седеа, мижеа и дремеа.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Така замислени дојдоа до царскиот сарај во кој работеше Великиот везир.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Тој сѐ уште не крева глава. Седи на клупата под врбите. Свенат. Замислен...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Крај нема! Одговори Трајан замислено и ја остави мистријата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Таа не проговори. Замислена, саштисано гледаше во прстењето...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се правеше дека не нѐ познава.„ Го кубеше крајот на уларот и беше замислен. „Но сепак нешто станува.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Се насмевна сакајќи да избегне да се поздрави со нив брат му го виде, иако му се чинеше дека очилата над чудните, немирни очи се замаглени од замисленост.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
