драска несв.
драсканица ж.

драска (несв.)

Удирам на шипје, се драскам на капини, на трње, на боцливи телови.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И се драскам надолу низ шумата. Го кинам газот и колената, се тркалам ко откорнат трад. 64
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некои, завали, се отимаат, се бранат, се драскаат и изненадено гледаат во луѓето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Врескаме и се драскаме, се фаќаме за очи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Полицајците нѐ туркаат, а ние се драскаме, крв ни останува под ноктите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се испењаме така, молченката, се поттурнуваме со врвот од прстите, се зачекуваме со лактите, се драскаме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А името на ветерот беше, најочекувано – женски! - речиси секоја година, некаде околу средината на мај, навечер ми се појавува уртикарија по нозете и по рацете, страшно ме чеша и ме присилува, барем три пати, да се будам преку ноќ и да се драскам како луд, долго не успевајќи да заспијам, со нервозна топлина внатре, во телото.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Она што го имав надраскано на мојот лист од блокот, го драскав и на листовите на оние кои го бараа тоа од мене.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)