допатува (св.)
Командирот зеде хартија и напиша ваков одговор: Драги Тале, „Волшебното самарче“ добро и здраво допатува.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Со студениот ветер допатуваа снежни облаци и истурија снег.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Во исто време, меѓутоа, во градот се слива река од нови луѓе - излетници од земјата или странци кои овде допатувале по деловна работа или како туристи.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
На лионската станица во Париз, со експресот, во втора класа, допатувала една средновечна жена од Заечар, со едно тригодишно машко дете.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Еднаш во градот допатува од некаде циркус, а Симонче не можеше никако да дојде до пари.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
По неколку денови, откако допатувал во Њујорк, и практично станал непознат писател, Набоков во малиот филозофски есеј „Определби“ ја нарекол Франција бескрајно шармантна земја, каде на рускиот човек му е најлесно да си ја спомнува својата изгубена татковина...
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Весници - - не читам, одгледувам кокошки на старински начин, имам еден кош дечиња, овошни дрвца и жена - толку! Допатувував да купам трактор.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Допатува во Глупов на бел коњ, ја спали гимназијата и ги укина науките. 126 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Им објасни дека во авионот што ќе допатува по помалку од еден час, патува жена која не е во добра психичка состојба.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Допатуваа во градот каде требаше да поминат повеќе месеци. Се сместија во луксузен хотел.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Дека оваа нејзина работа заради која допатувала е службена.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Кога авторот допатува во Торонто, Едо веќе беше во брак со Су која, подоцна, му роди две деца – едно машко, Дракче, на името на татко му, жртвуваниот туберкулозен партизан и едно женско – Енџи, име по желба на Су, но под услов Едо да ја вика Ангелина, Геља.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Но инженерот Андре Декостер, и покрај сѐ, остана на ветеното: во Рерублика Македонија допатува предвидениот конвој од сто расни кози!
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Писмово допатува од некоја пустинска населба во Израел во далечните шеесети години.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Други гледаа долж патот надолу надевајќи се дека ќе здогледаат облак прав, да чујат брчење на автомобил со кој ќе допатува Брчалото.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Александар допатува со тегет сако во куферот, дворедно и со сребрени копчиња...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Продолжи ги овде правните студии, кои веќе ги имаш започнато со француските офицери во Поградец, со твоите француски, египетски, швајцарски граѓански законици, како што ми пишуваше пред да допатуваш во Турција.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
