гребло (ср.)
Да ги исчистиш со фрча, со метла, со гребло, како знаеш.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ги гледаше како одат по сокаците изнабесени на нив со: кошници, сита, вретена, фртоми, синџири, потковки, ендезиња, брдила, кросна, кации, пирустии, сорови, ченгели, резиња, дрмуни, оглави, гребла, ѕвонци и други дрангулии и викаа умот да ти го извадат; навечер палеа огнови крај езерото кои одблеснуваа во водата како да ја потпалуваат; седеа околу нив со раширени нозе да се топлат;
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Потоа луѓето се нафрлија да купуваат алатки за работа: искупија плугови, гребла, копачи, мотики, сорови, клинци, шари и зафатија да ги поправаат куќите и плевните, да ги ораат нивјето, да сеат, да садат, да ги режат овошките; го тераа добитокот да пасе по планините и високите места каде што тревата беше чиста.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
„Професоре, како да го исчистиме кршот?“ „Немаме гребло и лопата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Со тоа раководеше чичко Темелко: со гребла го исчистија тревникот, потсекоа прецветани рози, го измија бетонираниот дел и лево од бистата на Лазо Ангеловски поставија подиум и скали за хорот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ако ѝ рече да си оди, таа ќе се врати, зашто и Амдие, Разие и Селвие трчаа по неа да ја прашаат што да прават со сланутокот, или дали е арно ралата, плуговите, дрвените лопати за веење, вилите, греблата и срповите да стојат на истите места како и порано.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Но кога си погледна во рацете, не можеше да им поверува на очите: цели тутки влакна ѝ беа намотани околу прстите. Како на гребен, како на гребло.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Оние исти прсти кои како гребло риеја по нејзиното тело и душата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
