гламур (м.)
Тоа се дела, чии што главни естетски и онтолошки концепти се расчленуваат на: 1) губење на длабочина, 2) површни ефекти (тематизација на „близината”), 3) естетска инсценација на нови технологии и медии, 4) зачекорување во виртуелни, алтернативни, паралелни „светови”, 5) симулирање на комплексното осознавање во смисла на визуелна, аудитивна и тактилна перцепција, 6) преод од аурата кон гламурот, 7) интерактивност, 8) генеративна репродукција на уметнички дела.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Вселенските империи, сагите за борбата за власт меѓу цивилизациите и гламурозните вселенски бродови беа заменети со прецизно синтетизиран универзум на злоба и насилство, кадешто секојдневието се состои од wirehead киборзи (полулуѓе, полумашини, зависници од електрошокови), електронски пирати, бескрупулозни pusher-и (продавачи на дрога), полиморфни перверзни ликови и други карактери што живеат на рабовите на hi-tech (високо технолошко развиеното) општество.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
- Без промоции по шминкерски кафиќи, без лажни гламури, без медиумски срања. - Хард кор маафака.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Костим, гламур и елоквентност нема да ја скрие твојата подлост ниту пак црвениот килим и раскош нема да занемари колкава си курва
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Светот постои, зашто постои и жената во гламурот на Природната созреаност на битието…
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Дивите се луѓе за кои гламурот претставува триумф, можеби единствениот возможен триумф – и за кои стилот е вистинска утопија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Можеш да дојдеш до живот во гламур преку секс во најмала рака така што ќе уживаш во непопречувани сексуални задоволства со незнаен број посакувани луѓе.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Подемот на насловниот лик, преку напорна работа, саможртва и безљубовен втор брак, до богатство, гламур и висока општествена положба – заедно со придружните фрустрации, разочараност, расипување и виктимизација — се сведува на една мошне конзервативна, морализаторска приказна, а сексуалната политика на филмот е идентично ретроградна.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
