вцрви (св.)
Се закашла кметот вцрвувајќи го лицето од лутина: - Скот!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Се вцрвив стискајќи ја шубарата. Мира ѓаволесто и насмевнато ме гледаше.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Вика и се вцрвува. Му набрекнуваат жилите, небаре гуштерици му скокаат. И оп, туп, ми се наднесува, ќе ме удри.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тој се вцрви од лутина и остро му одговори: - Прво и прво, не ми се обраќајте на - ти, не сме паселе овци заедно, а второ и второ, внук ми има само девет и пол години и билетите ни се во ред.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Снеже се вцрви и рече дека нејзе такви нешта ѝ се здодевни, а Мишел дури сакаше да ни ги грабне „Вљубените срца“ и да ги искине.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Дедо ми малку се вцрви и ми се чинеше дека се засрами заради својата заборавеност.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Ама кога се вцрвев, тој се пошегува: „Е, де, зошто се срамиш!?
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Што се вцрвуваш? Знае мама за сите тие работи.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Па се знае - Марко свири, за да ѝ се лепи на Соња.“ Сиот се вцрвев.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Истиот момент лицето му се вцрве и солзи му потекоа од очите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Од првиот ден, кога влеговме во училиштето, од првиот клас, ѝ ставив до знаење дека ја сакам. Ѝ напишав песна; таа ја доби (на часот по биологија), ја прочита, се вцрви и потем го стутка листот и ми се чинеше дека сака да го сокрие, да го голтне, да го снема.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И како сега помнам: еднаш, во семинаријата, додека чинев умножение на едно слово, што токму со таа буква започнуваше, и буквата наресана беше со црвена боја, како пеперутка, на почетокот од текстот, ми се стори дека буквата прета со крилјата, дека ме довикува со нозете свои блудно раширени, и јас пламнав, се вцрвив, а Писмородецот дојде и ме праша зошто не му одговарам кога ме вика.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Луција го прочита, се вцрви и – јас добив шлаканица.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Лицето ѝ се вцрвило од игра и сонце: „Утре ќе ви раскажам колку убаво си поминав.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Миговно го почувствува погледот на Нина, ѝ стана незгодно, се воздржа да не се вцрви и се загледа низ прозорецот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
А морам да признаам дека за оваа моја неизречена помисла, од која требаше веднаш да се вцрвам, ми се чини дека беше сосема безвредно она што подоцна самиот си го префрлував, дека му припаѓам на суровиот и недоделкан дел од стварноста.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Овој се вцрви, но сега имаше сили да признае.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Лицето повторно ѝ се вцрви и капки пот почнаа да ѝ се собираат на челото.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
„На таков и да му слугуваш да ти е чест”, се вцрви Тодора од брзање да одговори.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Лицето ѝ се вцрви, ја протна раката преку железните дупки на портичето и силно го турна Томе.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
