вотка (ж.)
И така: потпивни, поткасни, почна да ме замелушува вотката.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Извадија леб, сланина, цигари, отворија и вотка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Контрашенко се насмевнува и цела чаша вотка ја истура в уста.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
СИМОН: Уште кога Ве видов од перонот и кога седнав овде со Вас и се напивме вотка, знаев.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
А Миша донесе шише вотка. Воопшто, Миша сака да си пивне.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Тие јадеа молкум. Само Паша Емиљевич гурмански нишаше со главата и симнувајќи ги од мустаките алгите на зелката, со тешкотии велеше: - Таква зелка е грешно да јадеш без вотка. okno.mk 175
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Американка што пие вотка!“ се смееше типот. (Британците секогаш наоѓаат начин да се потсмеваат со својата поранешна колонија.)
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Не ја разбрав што му кажа на момчето од другата страна на шанкот, ама, за минута-две, добивме по дупла вотка со мраз и лимон.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Копнеж и вотка со мраз, љубов во сите агрегатни состојби. ***
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
