влечка (ж.)
Ѝ определи засебна соба најудобно уредена; ѝ направи најубава облека, скапоцени срмени влечки, накити какви што имаше на времето најубави и најскапи и ѝ наложи на Ајша да почне со кандисувањето.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Во тие мисли вратата се отвори и на неа се појави стара жена – Турчинка со бела коса, боса на влечки, во широки шалвари.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Во тремот бавен и тежок шум на шајакни влечки. Не е циганката.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Бев сигурен: тој имаше железни заби и козји нозе во старите износени влечки.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Митко се извлече од под јорганот, ги навлече влечките и ѕирна во кујната.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Одвај павташе со крилјата, се влечкаше по небеса. Доаѓаше некаде од дамнините и којзнае по колку века Одново ќе грачи во својот дом.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Набргу пристигна и стриче Силе Николоски. Беше дремлив, од кревет го кренале, по влечки дојде, бос, така како што се затекол.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Ги собра и другите предмети останати од него: лулата, чешелот за косата, малото чешле за мустаќите и густите веѓи, игли и конци за везење, влечките, географската карта на која беа обележани земјите и местата каде што ги поминал - и сѐ спика во ковчеџето да не ги гледа.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Излегува мајка од дома: обула некои влечки набосо, ја врзала шамијата под гуша, и речиси, од место подлетнува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Си седи курназот, си чита, си пишува, навлекол влечки, мака нема.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Од кругот на салата ѝ приоѓа принцот и таа го препознава момчето што на улицата ѝ ја украде влечката.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тогаш јас ја земам картата и со ситен чекор се влечкам по мојата дама. okno.mk 181
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Сакаш лубеницата да е со црвено месо или со жолто, прашува тој но не чека одговор, само можат да се слушнат неговите влечки по плочките а малку подоцна нешто му кажува на Циган.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Морав да го одврзувам скутникот, да навлечам место налами влечки на нозете, а потоа, во еден долг разговор со Парнаџиев, да го потрошам сето свое умеење за да добијам мало тавче ѓувеч место моето исчезнато тавче ориз.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Патиките, исечени одзади, направени како влечки, се жешки, ги поднагазувам, тие ми се одлизнуваат, но кофата веќе брзо се враќа и пак полна се појавува.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Зедов една влечка, ја сликав со мојата полароидна камера и сликата му ја пратив со поднаслов „Еве ти мачка за твојот стаорец“.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Кате стана, го соблече фустанот преку глава, ги отфрли чевлите како влечки и влезе во бањата.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- Не, јас многу би сакал да ги собујам чевлите, навистина, - излажав и направив движење како да почнувам да ги собувам, - но дали ќе може да добијам влечки? - така, си мислев, смрдеата можеби и нема да се почувствува.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Кога тетка ми отиде да ми донесе влечки, одеднаш се најдов сам во огромниот бел салон.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Носев меки влечки.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
