видело (ср.)
Токму тоа го изнесе на видело македонскиот „национален сепаратизам”, од кое после произлезе и образувањето на „Комитетот за придобивање на политичките права на Македонија дадени од Берлинскиот договор“ во Солун (1893) што прерасна во моќната ТМОРО.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
НАЦА: Проштавај, чорбаџи, не сум видела, една мала дамка.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А море, овчар будала, Каде се чуло видело, Каде се чуло видело Мома на пат да љубиш?
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Прва му кама забија, кога го овчар пратиа и го од златно видело еднаш за навек тргнаа.
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)
Турците ги слушнаа и ги боднаа коњите да ја прејдат барем Црна со видело, а селаните, не знаејќи оти Јован со четата влегува, се разбегаа кој каде види — долу река — горе река.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
За постилање ли биле, за завивање ли, тоа отпрвин не можела да разбере, ама кога веќе се наредувале, видела дека за завивање носеле некакви меки завивчиња што ги викале јоргани, а тие, шарените, ги постилале во одаите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Фалбите од капиданис Цицос дека ќе ги погрчи и Јовановите „бугарски" села излегоа и на видело.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кога беше пред домашната врата, внатре виде видело, па се тргна на страна да го пушти напред арамијата.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Кога се качуваа по скалите, им викна на домашните да извадат видело и да го отпретаат огнот.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Секогаш наслутена во водите и мракот ти гриво блага гриво груба нерамнодушно смела секогаш жилаво месо на земјата и ноќта гриво остра сабјо немирна на виделото по сребрената врвица на просторот како зрак и како светкавица
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Се нагреаја на огнот, вечераа на видело и утредента продолжија за Воден.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Таа тоа го забележува но се преправа дека ништо не видела.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
И по други куќи богатски се приготвувало за строеви и свадби, но како што приготвуваа Попставревци за стројот - тоа не се ни видело, ни чуло дотогаш во овој прочуен по салтанати град.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ване мисли дека таа не го видела стрипот.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
- Не да се фалам, но така е... Секогаш со овие зборови започнуваше велгоштанецот и додаваше како неговото око сѐ видело, а неговото уво сѐ чуло.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
И таа ме видела пред да почне претставата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Такви добри ловци не сум видела!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Твоево подновено интересирање ме вади од такт. Можат некој ден да ми попуштат нервите и да ја извадам на видело.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Си го видела ли ти некогаш Ѓорчета Петров?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Смарагда е црна, а девојката во огледалото не ја видело сонцето.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
