вади (несв.)
Овој малиот е на него. (Му брка во пазувата и вади пиштолче) Гледаш, уште од сега пиштол во појасот ставил.
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
СТОЈЧЕ: (Вади од пазува ашици и, фалејќи се, ѝ ги покажува на Симка). Гледај; гледај! Сето ова го добив.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
СИМКА: (Вади од долапот леб и му намачкува едно парче со пекмез).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Кој друг ќе знае. (Вади да ја дарува, а другарките почнуваат обредна песна за свршувачка).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ТОМЧЕ: (Го вади од џебот саатот и го клава на уво.) Не работи. Не сум го... (Го навива.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Проштавај, куме! Што дал господ! (Вади од пазува раскречена виљушка, набодува една дробенка и му дава на кумот.) На, куме, мезе! Декшавај!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: (Се повлекуеа настрана и прикривајќи вади од ќесето пари,.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
МИТРЕ: Нека ги товари Панде пљачките и ќе излеземе. (Вади кутија со тутун).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
АНЃЕЛЕ: (ја вади капата и го покажува темето). Еве, тука ми е целата...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
И јас некни зедов една полока, ама ич не чини пустинскиот, како слама е! (Ја вади кутијата и му ја подава).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
(Го вади ќесето и го чука). Тропа ли ова- млад си. А на Никола му тропа!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ако си ага и имаш пари, имаш власт- сила, можеш да заграбуваш ниви, лозја... та треба ли и сѐ што е убаво да биде твое—и девојките?! (Го фаќа за гуша и го оборува на подот, потоа го вади пиштолот).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Само... уште еден услов имам... (се преправа оти му е жал, вади шамивче и ги брише очите).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
После одеднаш ја обваќа бес, трча кај Пијаниот, ја вади пантовката и го удира по глава). На ти, на ... пцето пијано ...
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Ти остави твојте коски пo високи планини, Што долета црно орле преко нашата земја, то сакаше да му вади очите no главата.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Не вадејќи ја цигарата од големата уста ја цицаше и ми дуваше в лице лут чад.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Бато грабливо ги вадеше бонбоните од црвеното ќесе и одговараше со полна уста. - Благодарам, ќе бидам.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Кога Ана минуваше по улицата, тој се превртуваше, стоеше на раце, вадеше од џеб живи гуштери, беше среќен што таа, ги забава чекорите и го гледа.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— Ти, — ѝ вели тој, — сега засега, дури си пресна, баре за еднадве недели, слама нема да вадиш.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Едни објаснуваа на другите дека е поарно сноп да се вади, други велат „пресек“ е поарно, ама „високо посегна агата“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
