блуткав (прид.)
Водата блуткаво како пијавица се слизна во грлото и чувство на гаснење му ја наежи снагата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Му ја подигнуваше главата и му налеваше в уста блуткав топол чај.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Будењето идеше бавно, со болка во слепоочниците и некое блуткаво чувство.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Зошто имаш криви заби, шашливи очи и бледо блуткава боја? Од страв? Те фаќа паника?
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Водата што ја пие од стомната не му ја гаси жедта, топла е, блуткава е.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
„Без иронија животот би бил блуткав. И страотно неподнослив.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Си дозволив минерална вода, за да го исплакнам сувото грло од блуткавиот вкус на цигара.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
