бит-пазар (м.)
Тоа е „старежот“, тоа е бит-пазарот на „Капали“, каде што се продава сѐ, дури и отпадоци - ѓубре, па се чини дека може да се тргува и со „ништо“ и тоа да се печали.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Никаква Анка, никакви глупости! - свика баба ми. - Знаеш ли ти колку далеку живее таа? Дури на Бит-пазар.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Не во фабриката. Има работилница дома, а бонбоните ги продава во малото дуќанче на Бит-пазар, - ме исправи дедо ми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Оти, кога од автобусот ги здогледа многубројните тезги на Бит-пазар, рече: - Е, сега ќе се симнеме на оваа станица и ќе одиме право во дуќанот на Анка.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Таа, на магичен начин, ја поврзува реалистичката постапка на Јован Бошковски, авторот на првата збирка раскази на македонски јазик, со некаков си урбан „фантастичен реализам” на Веспа Демонска, на пример; или, Урошевиќевата постапка на „онеобичување” со гротескната слика на градот на Ермис Лафазановски; или, налудничавото Скопје потонато во православна хистерија од Самураи на Славко Јаневски со новиот сензибилитет и урбаниот пејзаж на Буде; или, лирски снажното стареење и изумирање на нештата од расказот на Димитар Солев со осаменичкото, отуѓено и невротично „живуркање” на студентот од Ѓон на Драги Михајловски; или, Чаршијата од предземјотресно Скопје на Данило Коцевски со денешниот Битпазар од расказите на Јадранка Владова; или, фактографското отсликување на личните спомени врзани за скопското предградие на Ташко Георгиевски со александриската или „борхесовската” постапка на ерудиција која ја негува Венко Андоновски...
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
И откако го поминаа Бит-Пазар Пелагија го олабави грлото, дозволи да излета првиот збор, рече Денеска почувствував и радост и болка во исто време, мајко Персо!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Во разлабавениот простор Пелагија уште еднаш се доближува до Деспина, уште еднаш силно ја избакнува и прегрнува, истото го направи со Роса и Милка, Пела ја забележува во рацете на мајка Перса и со ишарет ги извлекува надвор, а потоа се предаваат на уличката што ги упатува на кај Бит-Пазар.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Извади таа некои цигари со тигреста амбалажа и тетеравејќи се во тесниот фустан, седна до мене да ми објаснува дека ги купила од бит-пазар без маркица.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Па, од сопствено искуство, ако љубовта ви се разводнила, побарај на Бит Пазар нова земјена тава за добар, густ, скопски, а плати го како тетовски и – чекај.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
На другиот крај од дворот се поставени две мали голчиња и вратило за тресење теписи, на кое висат дрвени лулашки, од евтините од Битпазар.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
На Камилски, внимателно следен од Татко, колку и да настојуваше да биде лапидарен во изборот на заемките за османскотурската гастрономија, како што ја именуваше претходно самиот, му преостануваа уште многу, многу зборови извлечени од речниците, книгите, народните кажувања, кои ги забележуваше во своите големи патувања во земјата со еден стар германски магнетофон, купен на старо на скопскиот Бит-пазар.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тамаќарот (скржавец, циција) се самоубива со кубура купена на Бит-пазар! (Најевтино!)
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
