бала (ж.)
И сега талкам по патиштата на веков кон незбиднатите дни а чувствувам од оковот на зборот се ослободува градината оставена бали од облаци врз плешките ми тежат под нив се движи градината и цути и се плоди прецутува и гние и постојано расте под грлово туркајќи го да излета надвор зборот на верноста болот на разделбата Како сенка што се менува а не гине ни в ноќта.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Ко некоја бала ги туркаат, ко траба шајаци.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во тој запис, под реден број 12, стои: „Друг трговец, Никола Поцо, товарил бали волна на брод што го изнајмил од Михаил Карајани од Мисолонги“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Неколкупати ги помирисав листовите, божем ќе ја осетам аромата на времето, еден цел век на Маказар, исполнет со присуството на добродетелството на Никола Поцо, со неговите карвани коњи и камили, стадата овци, балите волна.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Во ладните зимски вечери, лист врз лист го ределе, а потоа во бали го носеле во монополот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
