извичниот
Вид збор: Придавка
Што се однесува на извик.
(за реченица) Што искажува силни чувства.
мн. извичници
Вид збор: Именка, машки род
мн. именки
Вид збор: Именка, женски род
Полнозначен збор што именува предмет, суштество, поим.
(едн.) императивот
Вид збор: Именка, машки род
Глаголски облик со кој се изразува заповед, забрана, поттик, молба; заповеден начин.
Англиски:
imperative
Албански:
imperativ, mënyrë urdhërore
(едн.)
Вид збор: Именка, машки род
Минато определено несвршено време; глаголски облик што означува минато засведочено дејство во неговото одвивање.
мн. инверзии
Вид збор: Именка, женски род
Обратен редослед од обичниот на зборови во реченицата или на речениците во сложена реченица.
(едн.)
Вид збор: Именка, женски род
Правописни знаци што служат за означување на речениците и нивните делови, паузите и интонацијата на речта (точка, запирка, прашалник, извичник, загради).
мн. инфинитиви
Вид збор: Именка, машки род
Неопределена глаголска форма што именува дејство, состојба без да укаже на лице, број или време.
исказни
Вид збор: Придавка
Што се однесува на исказ, што има карактер на исказ.
исклучени
Вид збор: Придавка
Што исклучува, ексклузивен.