заб
мн. заби
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 614
1.
Забите се цврсти органи, сместени во забни јамички (алвеоли) на горната и долната вилица од устата на човекот или животното.
Примери:
горни (долни) заби
предни заби
Имаше убави бели заби.
Ги стисна забите.
3.
Издаден дел од нешто во облик на заб.
Англиски:
pinnacle
Албански:
majë, kulm
Помеѓу два заба на кулата виде како се наведна една висока силуета.
4.
Нешто што нагризува, разјадува, уништува.
Примери:
Беше поштеден од разјадувачкиот заб на соленото море.
Одамна веќе забот на зората ладно ја загриза темнината.
Изрази
Кучешки (песји) заб - заб меѓу предните заби и катниците.
Детето вади заби - на детето му никнуваат првите заби.
Вооружен до заби - премногу вооружен.
(Го) има (зеде) на заб - прогонува некого, му прави незгоди, пакост.
Има заби - за некој што е остар, непријатен, опасен.
Покаже заби - настапи остро.
Стега заби - храбро трпи, поднесува нешто.
Зборува низ заби - зборува одвај чујно, тивко, неразбирливо.
Заб не обелува - молчи, не проговара ни збор.
Му дошла душата во забите - многу се изморил, исцрпил.
Му дошла душата во забите - на умирање е, пред умирање е.
(книж.) Заб на времето - разорна сила на годините, на времето, пропаѓање поради долгото траење.
(библ.) Око за око, заб за заб - треба да се одмазди, да се врати на ист начин.
(посл.) Hа подарен коњ забите не му се гледаат - на подарокот не му се наоѓа мана.
Изведенки
1.
запче ср.
мн. запчиња
дем. и хип.
мн. запчиња
дем. и хип.
2.
запченце ср.
мн. запченца
мн. запченца
3.
забиште ср.
мн. забишта
аугм.
мн. забишта
аугм.
